Γιώτα Ιωακειμίδου

Της Γιώτας Ιωακειμίδου

Με αφορμή…

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου ‘κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα ’σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Μ. Αναγνωστάκης

Με αφορμή το γνωστό αυτό ποίημα του Μ. Αναγνωστάκη, ας στοχαστούμε για τη στάση πολλών Ελλήνων απέναντι στη χούντα. Το ποίημα εκφράζει αλήθειες πικρές: πράγματι στην πρώτη επέτειο του πολυτεχνείου ήταν 500 χιλιάδες, πού ήταν τα προηγούμενα χρόνια όλοι αυτοί; Στις ταβέρνες και στα μπουζούκια ίσως, κατά την αναφορά του Αναγνωστάκη.

Η πρώτη επέτειος της χούντας γιορτάστηκε στο Παναθηναϊκό στάδιο με πλήθος θεατών και τη συμμετοχή πολλών γνωστών καλλιτεχνών της εποχής. Ο κορυφαίος τραγουδιστής της «Ρωμιοσύνης» και του «Άξιον Εστί», εκτός από Ρίτσο και Ελύτη, αξιώθηκε τελικά να τραγουδήσει και τον «ύμνο της χούντας».

Στην τηλεόραση αρχίζει η συστηματική προπαγάνδα, το ίδιο και στα σχολεία.

Ο λαός γίνεται θύμα της μαζικής πολιτικής κουλτούρας μέσα από το νεοφερμένο μέσο, την τηλεόραση. Η απήχηση του μέσου είναι τεράστια: οι δρόμοι αδειάζουν όταν προβάλλονται στις οθόνες τα κατορθώματα «του συνταγματάρχη Βαρτάνη», μια σειρά της εποχής που συνεχίζει την αισθητική των αλήστου μνήμης «εθνοπολεμικών» ταινιών του Τζέιμς Πάρις. Εκτός από την τηλεόραση χρησιμοποιείται και το πιο δημοφιλές άθλημα, το ποδόσφαιρο, η προβολή αγώνων μέσα από την τηλεόραση καθηλώνει τα πλήθη και τα χειραγωγεί. Αυτό είναι το κλίμα της εποχής και η αισθητική της, η μαζική κουλτούρα με όχημα την τηλεόραση και το ποδόσφαιρο.

Πώς έγινε και όλοι αυτοί έγιναν στα κατοπινά χρόνια αντιστασιακοί, είναι αυτό που προβληματίζει τον ποιητή. Οι ηρωικότερες μορφές και οι πιο αγνές, ο Σπύρος Μουστακλής και ο Αλέκος Παναγούλης, χάθηκαν άδικα και σιωπηλά, ενώ άλλοι που λοιδορούσαν, κατά τον Αναγνωστάκη «μιλάνε για ίσιο δρόμο» και «έχουν απόψεις».

Και εγώ Μανώλη Αναγνωστάκη φοβάμαι πολλούς…

Ήρθαν μέρες θλιμμένες και φοβάμαι
Μέρες σκληρές με το πρόσωπα μας άλλης βίας
Φοβάμαι, φοβάμαι τις χειρότερες μέρες
Φοβάμαι τους πολιτικούς και την μετάλλαξή τους
Που έκλεψαν τα όνειρά μου
Σε λίγο θα κλέψουν την ανάσα και την σκέψη μου
Φοβάμαι τους βολεμένους στον καναπέ τους
Φοβάμαι πολλά
Φοβάμαι τον προφήτη ποιητή
«Θα στενάξουν οι νέοι και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει»
Φοβάμαι την υποταγή και την αμάθεια
Φοβάμαι για όλα, το χτες το σήμερα, το αύριο
Φοβάμαι

…..

*Πρώτη δημοσίευση στο schooltime.gr- Ιούλιος 2014

Γιώτα Ιωακειμίδου*
Φιλόλογος

Δείτε τις τελευταίες ειδήσεις στο Newsroom schooltime.gr – Βρείτε μας στο Google News

Ακολουθήστε την επίσημη σελίδα μας στο facebook schooltime για να βλέπετε τις σημαντικότερες ειδήσεις στη ροή του schooltime.gr

Ακολουθήστε μας στο facebook