Ο Απρίλιος έλαβε το όνομά του από το λατινικό «Aprilis», που με τη σειρά του προέρχεται από το ρήμα «aperire», που σημαίνει ανοίγω. Συγκεκριμένα, «ανοίγει» ο καιρός και ανθίζουν τα λουλούδια, καθώς μπαίνει η άνοιξη.
Σύμφωνα με το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι ο τέταρτος μήνας του έτους, ο δεύτερος σύμφωνα με το παλιό ρωμαϊκό ημερολόγιο και ο δέκατος στο αττικό. Μάλιστα, στο αττικό ημερολόγιο είχε την ονομασία «Μουνιχιών», από το λιμάνι της Μουνιχίας, που βρισκόταν μεταξύ Πειραιά και Φαλήρου, όπου και λατρευόταν η θεά Άρτεμις. Οι ρωμαίοι είχαν αφιερώσει τον μήνα αυτό στη θεά Αφροδίτη.
Μέχρι την εποχή του Αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα περιελάμβανε 29 ημέρες και από τότε μέχρι και σήμερα 30. Ο Νέρων προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius), τιμώντας έτσι το γεγονός ότι βγήκε αλώβητος από μία απόπειρα δολοφονίας σε βάρος του, στην οποία μάλιστα συμμετείχε και ο δάσκαλός του Σενέκας, ο οποίος και τελικά αυτοκτόνησε για να αποφύγει τον εξευτελισμό.
Τον Απρίλιο τον λέμε και Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη, λόγω της γιορτής του Πάσχα, αλλά και Αϊγιωργίτη από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
(Πρώτη δημοσίευση στο schooltime.gr – Απρίλιος 2018)
Άρης Ιωαννίδης*
Φιλόλογος
