Ιστορία Γ’ Λυκείου: Η στάση της πολιτικής ηγεσίας απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα

Ιστορία Προσανατολισμού Γ’ Λυκείου – Α. ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (1821-1827) 4. Η στάση της πολιτικής ηγεσίας απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα

Του Άρη Ιωαννίδη

Α. ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (1821-1827)

4. Η στάση της πολιτικής ηγεσίας απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα

Ερωτήσεις σύντομης απάντησης:

Ποια ήταν η στάση της πολιτικής ηγεσίας στη διάρκεια της Επανάστασης απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα.

Απαντήσεις στις ερωτήσεις σύντομης απάντησης:

«Γενικά, το προσφυγικό ζήτημα … για την επίλυση του προβλήματος».

Ερωτήσεις κλειστού τύπου, Σωστό/Λάθος:

Το προσφυγικό ζήτημα, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, αντιμετωπίστηκε μεθοδικά εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας των Ελλήνων.
Σε όσες περιοχές εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες, έγιναν προσπάθειες για την περίθαλψη και την ενσωμάτωση των προσφύγων, οι οποίες στηρίχθηκαν στον αυθορμητισμό και τη συμπαράσταση των κατά τόπους ελληνικών κοινοτήτων ή σε εντελώς προσωρινά μέτρα των κυβερνήσεων.
Πολλά αιτήματα προσφύγων τέθηκαν γενικά, σχετικά με τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, αλλά δεν τέθηκε προσφυγικό ζήτημα συνολικά.
Στην Γ΄ Εθνική Συνέλευση το προσφυγικό ζήτημα δεν προβλήθηκε ιδιαίτερα.
Στην Γ΄ Εθνική Συνέλευση διάφορες προσφυγικές ομάδες ζήτησαν την εκπροσώπησή τους, προκειμένου να προωθήσουν το αίτημα παροχής χώρου για μόνιμη εγκατάσταση στην ελεύθερη Ελλάδα.
Οι επαναστατικές κυβερνήσεις προχώρησαν στην υλοποίηση των αποφάσεών τους σχετικά με την αποκατάσταση των προσφύγων.
Οι επαναστατικές κυβερνήσεις οργάνωσαν συνοικισμούς προσφύγων.

Απαντήσεις στις ερωτήσεις κλειστού τύπου (Σωστό/Λάθος):

Λάθος
Σωστό
Σωστό
Λάθος
Σωστό
Λάθος
Λάθος

Πηγές/παραθέματα από την ΚΕΕ:

ΠΗΓΗ

Το ψήφισμα της 5^ης Μαΐου 1827

Την 1 Μαΐου 1827, καθ’ ην δηλαδή ημέραν ανεγνώσθη η αναφορά των ελευθέρων Σμυρναίων, υπεβλήθη εις την Συνέλευσιν και πρότασις, κατά την οποίαν ώφειλεν αύτη να εκδώση διακήρυξιν προσκαλούσαν τους Κυδωνιείς και όλους τους άλλους Έλληνας [να ιδρύσουν πόλεις]. Η πρότασις έγινε δεκτή. Ούτω βλέπομεν, ότι η Συνέλευσις βαθμηδόν καθωδηγείτο εις την ευρυτέραν αντίληψιν του προσφυγικού ζητήματος και εγενίκευε τας επί μέρους περί των προσφύγων αποφάσεις (…). Η διακήρυξις της Συνελεύσεως εδημοσιεύθη την 5 Μαΐου και ήτο έτι γενικωτέρα ή όσον προετάθη. (…) Εις τους (…) αναφερομένους δύο σκοπούς, οι οποίοι επιδιώκον το δια των ψηφισμάτων τούτων, δηλαδή ο της πυκνώσεως του πληθυσμού της Ελλάδος και ο της ανεγέρσεως των καταστραφεισών πόλεων και χωρίων, πρέπει να προστεθή και ο εξίσου σημαντικός, ο της εισροής νέων κεφαλαίων δια την ευόδωσιν του αγώνος (…). Επίσης η κυβέρνησις ήθελεν ίσως δια του τρόπου τούτου ν’ ανακόψη το ρεύμα των απογοητευμένων προσφύγων προς τας πατρίδας των, ως παρετηρήθη τούτο με τους Κυδωνιείς, την επιστροφήν των οποίων διηυκόλυνον αυτοί ούτοι οι Τούρκοι δια πρακτόρων.

Απ. Βακαλόπουλος, ό.π., σσ. 95-96.

Ερώτηση:

Σύμφωνα με τις γνώσεις σας από το σχολικό εγχειρίδιο και τα στοιχεία του πιο πάνω παραθέματος, να αιτιολογήσετε το ψήφισμα της 5^ης Μαΐου 1827, με το οποίο καλούνται όλοι οι ορθόδοξοι «όσων αι πόλεις κατεστράφησαν, να προσέλθουν εις την Βουλήν να ζητήσουν τόπον και να εγείρουν νέας πόλεις» (σ. 125)

Άρης Ιωαννίδης*
Φιλόλογος

Διαβάστε επίσης: