Πρόκειται για τον έκτο μήνα του έτους, που ήταν αφιερωμένος από τους Ρωμαίους στη θεά «Juno» (ένα από τα πολλά ονόματα της Ήρας), σύζυγο του «Jupiter» (Δίας), η οποία ήταν προστάτιδα του οίκου και του γάμου. Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα (που αντιστοιχούσε στον τέταρτο του ρωμαϊκού ημερολογίου), τιμούσαν την Ήρα με τελετές.
Σύμφωνα, όμως, με μία άλλη εκδοχή, έλαβε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο, ο οποίος ανέτρεψε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον Υπερήφανο το 510 π.Χ. και εγκαθίδρυσε το θεσμό της Υπατείας, θεμελιώνοντας με αυτό τον τρόπο τη Δημοκρατία και έγινε έτσι ο πρώτος Ύπατος της Ρώμης.
Στην αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα, ονομαζόταν «Σκιροφοριών» (>σκίρον= λευκό αλεξήλιο) και τιμούσαν τη θεά Αθηνά, προκειμένου να προστατεύσει τους αγρούς από τον καυτερό ήλιο του καλοκαιριού.
Λέγεται και «θεριστής», γιατί κατά τη διάρκειά του γίνεται ο θερισμός του σταριού, «ορνιαστής» ή «ρινιαστής», γιατί γίνεται τεχνητή γονιμοποίηση των ήμερων συκιών με ορνιούς, δηλαδή καρπούς άγριας συκιάς, Αϊ-Γιαννίτης, γιατί στις 24 γιορτάζουμε τη γέννηση του Ιωάννη του Προδρόμου, Θημουνιάρης κ.λπ.
Άρης Ιωαννίδης*
Φιλόλογος