Ο συγγραφέας Φώντας Ξενιός μας συστήθηκε πρόσφατα με το Οριακό Σημείο, μια νουβέλα που κυκλοφόρησε απ’ τις εκδόσεις Θερμαϊκός.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια άγνωστη πόλη. Δυο γυναίκες εγλωβισμένες σε προσωπικά αδιέξοδα, γνωρίζονται τυχαία σ΄ένα οργιαστικό πάρτυ. Ανάμεσά τους δημιουργείται μια ιδιαίτερη σχέση γεμάτη αντιφάσεις, που γεννάει όμως την ελπίδα για την τελική λύτρωσή τους. Συνομιλήσαμε με τον Φώντα Ξενιό και προσπαθήσαμε να λύσουμε κάποιες απορίες που μας δημιούργησε η ανάγνωση του Οριακού Σημείου.
Τα πρόσωπα του έργου, πλην ενός, παραμένουν ανώνυμα ως το τέλος, Γιατί το επιλέξατε αυτό;
Ήθελα η ιστορία να περιβάλλεται από ένα κλίμα πολικού ψύχους. Ξεκινώντας να χτίζω το σκηνικό αυτής της σκοτεινής μητρόπολης, ανακάλυψα πως η ανωνυμία των χαρακτήρων έδινε στο έργο μια επιπλέον διάσταση, που δεν είχα αρχικά φανταστεί, αυτήν του τρόμου. Το ανώνυμο παραμένει κατά κάποιο τρόπο απροσδιόριστο, δίχως ταυτότητα, και προκαλεί φόβο.
Γιατί σ′ αντίθεση με την πρωταγωνίστρια, αλλά και τους υπόλοιπους χαρακτήρες, η νεαρή Λίνα είναι το μοναδικό πρόσωπο που κατονομάζεται στο βιβλίο;
Η Λίνα παραμένει αγνή, έχει ανθρώπινες αξίες, παρ΄όλο που βιώνει καθημερινά την ταπείνωση και την απαξίωση. Για εκείνην υπάρχει νόημα στην ιδέα της αλληλεγγύης και κυρίως στην αυτοθυσία. Συνεπώς είναι άξια να έχει όνομα, γιατί το τιμάει.
Ο χρόνος που εξελίσσεται η νουβέλα είναι το παρόν, το πρόσφατο παρελθόν ή το εγγύς μέλλον;
Δεν ξέρω αν έχει σημασία να απαντήσω και να τοποθετήσω σε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό σημείο το έργο. Η έλλειψη αναφορών που να προσδιορίζουν τον ακριβή τόπο ή χρόνο του έργου, δίνει στον αναγνώστη την ελευθερία να σχηματίσει την δική του άποψη. Αν ο αναγνώστης φαντάζεται πως το Οριακό Σημείο διαδραματίζεται εδώ και σήμερα ή σ΄ένα κοντινό μέλλον, στην Αθήνα ή στη Νέα Υόρκη, είναι δικό του θέμα.
Ο λόγος είναι λιτός, η αφήγηση κινηματογραφική, ο ρυθμός ταχύς. Γνωρίζω αναγνώστη που διάβασε τη νουβέλα αυθημερόν.
Η νουβέλα έχει αυτό το στόχο, είναι ένα έργο που πρέπει να διαβαστεί ει δυνατόν μονομιάς. Αυτό απαιτεί συνεχές ψαλίδισμα, επιλογή των απολύτως απαραιτήτων στοιχείων και γεγονότων της πλοκής, αφαιρετικότητα στον λόγο. Ένα κείμενο μπορεί να εμπλουτιστεί με απλό τρόπο, αν πρώτα έχεις ξεκάθαρο στο μυαλό σου αυτό που θέλεις να πεις. Η διαδικασία όμως για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι επίπονη και χρονοβόρα.
Γνωρίζω όμως και περίπτωση αναγνώστη που σταμάτησε να διαβάζει το βιβλίο μετά τα δυο πρώτα κεφάλαια γιατί το βρήκε ψυχοπλακωτικό. Σας ενοχλεί κάτι τέτοιο;
Μπορώ να πω πως ίσως και να κολακεύομαι, εφόσον εν μέρει πέτυχα το στόχο μου, να στήσω ένα μαύρο κι ανέλπιδο σκηνικό με πειστικό τρόπο.
Ξεκινώντας να διαβάζει κανείς τη νουβέλα έρχεται αμέσως αντιμέτωπος με μια σκηνή σεξουαλικής βίας. Στο έργο υπάρχουν σκληρές περιγραφές κι ενίοτε βωμολοχίες. Δεν σκεφτήκατε πως τα στοιχεία αυτά μπορεί να λειτουργήσουν αρνητικά για τον αναγνώστη που πρωτοέρχεται σ΄επαφή με το έργο σας;
Όταν γράφω δεν σκέφτομαι τον αναγνώστη. Υπηρετώ αυτό που πιστεύω, την τέχνη του λόγου όπως την αντιλαμβάνομαι και όπως προσπαθώ να την εκφράσω. Το Οριακό Σημείο περιέχει βία, γιατί μιλάει για έναν εφιαλτικό κόσμο. Περιέχει βωμολοχίες, γιατί αυτή είναι κάποιες φορές η γλώσσα, η φυσική ροή της σκέψης των ανθρώπων. Το πρόστυχο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να γράψεις για το ιερό. Ο Κλάιβ Μπάρκερ το έχει πει αυτό, κι εγώ δεν έχω βρει τρόπο να το εκφράσω καλύτερα.
Πάντως έστω και την ύστατη στιγμή υπάρχει μια ακτίνα φωτός, μια νότα αισιοδοξίας στο Οριακό Σημείο.
Φυσικά υπάρχει, γιατί έτσι είναι κι η ζωή άλλωστε, αλλιώς δεν θ΄αντεχόταν. Παραφράζοντας τους στίχους του Ντύλαν, χρειάζεται να περάσουν χρόνια για να γελάσεις, αλλα΄αρκεί μια μόνο στιγμή για να κλάψεις. Πιστεύω πως γι΄αυτό συγκινούμαστε όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο ή βλέπουμε μια ταινία μ΄ευχάριστο, ελπιδοφόρο τέλος. Είναι κατά κάποιο τρόπο ένας φόρος τιμής στους κόπους πού ΄χει κάνει ο καθένας μας, για να φτάσει στις λιγοστές ευτυχισμένες στιγμές που του μείναν στη μνήμη.
Σας ευχαριστούμε για την συζήτηση.
Εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και την καλή σας διάθεση.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το βιβλίο του Φώντα Ξενιού με τίτλο «Οριακό σημείο»κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θερμαϊκός». Μια σύγχρονη νουβέλα των µητροπόλεων, ένα σκοτεινό παραµύθι για την απώλεια, για την οργή γύρω και µέσα µας. Με λόγο κοφτό, τραχύ, και άμεσο ο συγγραφέας πλάθει ένα εφιαλτικό κόσμο, όπου δεν υπάρχουν αισθήματα. Σ αυτό το βιβλίο, που διαβάζεται με κομμένη την ανάσα, ο αναγνώστης θα πρέπει να φτάσει στο τέλος, για να ανακαλύψει αν υπάρχει τουλάχιστον ελπίδα.
«Σε µια πόλη εχθρική και αφιλόξενη µια γυναίκα οχυρώνεται πίσω από τη µοναξιά της για να επιβιώσει. Μοναδικό της όνειρο να επιστρέψει κάποια µέρα στη φωτεινή γη της ουτοπίας της. Μια σύγχρονη νουβέλα των μητροπόλεων, ένα σκοτεινό παραμύθι για την απώλεια, για την οργή γύρω και μέσα μας.»
Απόσπασμα
Το κτήµα του παππού είναι κατηφορικό. Στα χαµηλά µαζεύονται νερά και σχηµατίζουν µια ρηχή λιµνούλα που µόλις χωράει το πέλµα. Μια άνοιξη που ζεµατούσε ο ήλιος, πέρασα κάτω απ’ τον ξύλινο φράχτη για να εξερευνήσω τα µυστικά της.
Θυµάµαι ακόµη την αύρα της αιωνιότητας καθώς περπατούσα για πρώτη φορά ελεύθερη. Κάθε βήµα ιερό, κάθε σπιθαµή γης κι ένα παρθένο βασίλειο. Στην επιφάνεια του νερού γυρίνοι είχαν βγει περίπατο, γιόρταζαν γιατί κανείς τους δεν θα γινόταν πρίγκιπας ποτέ.
Όπου κι αν κοίταξα φως κι ο ορίζοντας άπειρος κι ανέπαφος απ’ τα σηµάδια που αφήνουν πίσω οι ανθρώπινες γενιές.
Έφτασε ο καιρός. Πρέπει να φύγω.
Πατήστε ΕΔΩ για να δείτε περισσότερες πληροφορίες
Ο Φώντας Ξενιός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Σπούδασε αγγλική φιλολογία, ασχολήθηκε όμως με τη μουσική, αρχικά σαν μέλος συγκροτημάτων, και μετά σαν ηχολήπτης, μουσικός παραγωγός και δημοσιογράφος. Ήταν συνθέτης και ενορχηστρωτής της αθηναϊκής μπάντας Alive She Died, των οποίων η διασκευή στο She’s Lost Control των Joy Division επιλέχτηκε από την Gucci για την παγκόσμια καμπάνια ρούχων 2016-2017 τριάντα χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία! Σαν ηχολήπτης εργάστηκε με κορυφαίους έλληνες μουσικούς και συγκροτήματα, ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 ήταν υπεύθυνος ήχου του αθλητικού συγκροτήματος Ελληνικού (Hellenic Complex). Εργάστηκε σαν δημοσιογράφος για μια δεκαετία στο περιοδικό Ήχος των Τεχνικών εκδόσεων, σαν ειδικός των νέων ρευμάτων της ηλεκτρονικής μουσικής.
Ακολουθήστε την επίσημη σελίδα μας στο facebook schooltime για να βλέπετε τις σημαντικότερες ειδήσεις στη ροή του schooltime.gr
