Η εικαστικός Μάγδα Αποστόλου είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης και έργο της έχει συμπεριληφθεί στο σχολικό βιβλίο της Βιολογίας της Α΄ Γυμνασίου. Πρόσφατα παρουσίασε τη δεύτερη ατομική της έκθεση ζωγραφικής με θέμα «Τοπία του Ασυνείδητου» στη gallery ArtΠρίσμα στον Πειραιά, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των φιλότεχνων. Καιρός λοιπόν να τη γνωρίσουμε και να συζητήσουμε για την Τέχνη, όπως παρουσιάζεται κι εξελίσσεται αυτήν την περίοδο.
***
Η τελευταία σου ατομική έκθεση είχε θέμα «Τοπία του Ασυνείδητου» και «ταξίδεψε» τους φιλότεχνους σε θάλασσες. Μίλησέ μας γι’ αυτήν αλλά και για όσα ήθελες να εισπράξουν οι θεατές της.
Με την έκθεση αυτή σκοπός μου ήταν να επικοινωνήσω τα συναισθήματα μου και τα εσωτερικά μου τοπία με τον κόσμο. Θέλησα να βρω κοινά στοιχεία με τους θεατές, εικόνες που θα μπορούσαν να τους συγκινήσουν και να συνδεθούν με δικές τους σκέψεις και συναισθήματα. Όπως κάποιοι μου ανέφεραν, έβλεπαν τις δικές τους εικόνες μέσα στα έργα μου και έκαναν συνειρμούς. Η θάλασσα στη συγκεκριμένη σειρά αποτέλεσε απλά την αφορμή για να δώσω σχήμα σε αυτά τα τοπία.
Από τη δική σου εμπειρία, πότε ένας εικαστικός θεωρεί τον εαυτό του έτοιμο να εκθέσει ατομικά και ποια είναι τα εμπόδια που ενδεχομένως υπάρχουν σε μια Ελλάδα κρίσης;
Όταν ολοκληρώσει μια σειρά από έργα, συνήθως με ενιαία θεματική, μπορεί να την εκθέσει. Τώρα, το πότε ο καθένας νιώσει έτοιμος, αυτό εξαρτάται από τον ίδιο. Εγώ προσωπικά χρειάστηκα κάποια χρόνια για να το πράξω. Ενώ είχα δουλέψει αρκετά τη θεματική, το έκανα όταν ένιωσα έντονα την ανάγκη να το επικοινωνήσω όλο αυτό με τον κόσμο. Το εμπόδιο που αντιμετωπίζουν κυρίως οι εικαστικοί είναι ότι το κοινό στη χώρα μας δεν είναι εξοικειωμένο με τη σύγχρονη τέχνη και αυτό δεν έχει να κάνει με την κρίση. Επομένως στην Ελλάδα χρειάζεται καλλιέργεια της αισθητικής παιδείας από μικρή ηλικία. Επίσης οι γκαλερί και οι συλλέκτες να είναι ανοιχτοί σε νέες προτάσεις και να μην επιλέγουν με στερεότυπα.
Τα έργα σου έχουν θέμα κυρίως τοπία και είναι αφαιρετικά. Ποιοι είναι οι λόγοι που σε οδηγούν στην αφαίρεση;
Πάντα με ενδιέφερε το τοπίο. Δεν θέλω όμως να αναπαραστήσω πιστά την πραγματικότητα. Παίρνω αφορμή από κάτι που μου τραβάει την προσοχή και με ενδιαφέρει αισθητικά και στη συνέχεια το μεταπλάθω σε κάτι άλλο, προφανώς το εμπλουτίζω με εικόνες που προκύπτουν από το ασυνείδητο, ενσωματώνοντας στοιχεία από την πορεία μου στη ζωγραφική, τις γνώσεις από τις σπουδές μου, τις εκθέσεις και τα μουσεία που έχω επισκεφτεί, εικόνες από τα ταξίδια μου κτλ.
Ποιες άλλες είναι οι πηγές έμπνευσής σου ή ποιες θεωρείς ότι στο μέλλον μπορεί να γίνουν;
Οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για έναν ζωγράφο ανάλογα με τις εμπειρίες του. Εμένα προσωπικά με εμπνέουν οι βόλτες στη θάλασσα, το να ταξιδεύω συχνά, να αλλάζω περιβάλλον και παραστάσεις, να επισκέπτομαι μουσεία στο εξωτερικό, να συναντάω ενδιαφέροντες ανθρώπους… Στο παρελθόν είχα ασχοληθεί με το πορτρέτο και τη νεκρή φύση, δεν αποκλείω λοιπόν τίποτα για το μέλλον. Μόνο η ρουτίνα της καθημερινότητας με βαλτώνει.
Σίγουρα και η Τέχνη «περνάει» δύσκολα στη σημερινή εποχή. Συμφωνείς ή υπάρχουν και σημεία που διαφωνείς; Αν είχες τη δύναμη, ποιες θα ήταν οι δικές σου διορθωτικές κινήσεις ώστε η Τέχνη να προάγεται στον τόπο που γέννησε τον πολιτισμό;
Στη χώρα μας η τέχνη δεν θεωρείται επάγγελμα, αλλά χόμπι και αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Όπως ανέφερα και παραπάνω χρειάζεται καλλιέργεια της αισθητικής παιδείας από μικρή ηλικία. Να δοθεί προτεραιότητα στη διδασκαλία όλων των μορφών τέχνης στη σχολική εκπαίδευση συμπεριλαμβανομένων και των σύγχρονων μορφών. Επίσης τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με σύγχρονους καλλιτέχνες και να επισκέπτονται χώρους που παρουσιάζουν την τέχνη του σήμερα.
Ως εκπαιδευτικός ποια είναι η αντιμετώπιση των Εικαστικών στον χώρο της Παιδείας;
Έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα τα τελευταία χρόνια. Πιστεύω ότι οι εικαστικοί έχουμε πλέον εδραιώσει την παρουσία μας στα σχολεία και το μάθημα έχει αποκτήσει υπόσταση. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αποτελεί πια «την ώρα του παιδιού» όπως ήταν τα παλιότερα χρόνια. Αυτό όμως έγινε μετά από μεγάλη προσπάθεια και επιμονή από την πλευρά των εκπαιδευτικών και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Χρειάζεται όμως δουλειά ακόμα. Οι παρούσες συνθήκες στην Παιδεία δεν ευνοούν. Για παράδειγμα δεν υπάρχει καλλιτεχνική κατεύθυνση στο Λύκειο, τα περισσότερα σχολεία δεν παρέχουν υλικά στα παιδιά και σε ελάχιστα υπάρχει ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα εικαστικών.
Υπάρχουν πρόσωπα που στηρίζουν τις επιλογές σου και την προσπάθειά σου ως ζωγράφος;
Οι γονείς μου ήταν από την αρχή υποστηρικτικοί απέναντί μου όταν αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών καθώς και στη μετέπειτα πορεία μου. Επίσης οι καθηγητές μου πριν και κατά τη διάρκεια της σχολής, μου έδωσαν σημαντικά εφόδια. Στην τελευταία ατομική μου έκθεση συνεργάστηκα εποικοδομητικά με ανθρώπους του χώρου, όπως με την Ιστορικό Τέχνης Ήρα Παπαποστόλου που προλογίζει τον κατάλογο και τη Νατάσα Θωμάκου, ιδιοκτήτρια της ArtΠρίσμα gallery. Εδώ θέλω να αναφέρω και τον εξαίρετο συνεργάτη μου, τον Δημήτρη Λαζάρου και την πολύτιμη στήριξή του τα τελευταία χρόνια ως οργανωτή εκθέσεων και συνεργάτη επικοινωνίας.
Αν αυτή τη στιγμή σου δινόταν η ευκαιρία να ασχοληθείς μόνο με τη ζωγραφική, θα έμενες στην Ελλάδα ή θα αναζητούσες καλύτερες προοπτικές στο εξωτερικό;
Για να είμαι ειλικρινής πιστεύω πως αν μπορούσα, θα έφευγα στο εξωτερικό για κάποιο διάστημα, όπως άλλωστε είχα κάνει και στο παρελθόν κατά τη διάρκεια των σπουδών μου.
Τελειώνοντας, ποια είναι τα επόμενα σου σχέδια και τα όνειρα εκείνα που εσύ θεωρείς ότι μπορούν να γίνουν πραγματικότητα;
Θέλω να είμαι καλά ώστε να μπορώ να ταξιδεύω, να ζωγραφίζω, και να οργανώσω την επόμενη ατομική μου έκθεση.
Η ιστοσελίδα της εικαστικού Μάγδας Αποστόλου είναι:
https://magdaapostolou.wordpress.com/
*Αποκλειστική συνέντευξη της εικαστικού Μάγδας Αποστόλου στο schooltime.gr
# Συνεντεύξεις # Εικαστικά # Πολιτισμός
♦ Αν θέλετε να ενημερώνεστε μέσω facebook για όλες τις νέες δημοσιεύσεις, ακολουθήστε τη σελίδα μας επιλέγοντας τον σύνδεσμο • schooltime
Δείτε επίσης
Έως τις 24 Μαρτίου η ατομική έκθεση ζωγραφικής της Μάγδας Αποστόλου «Τοπία του Ασυνείδητου»