Έως τις 27 Απριλίου η εικαστικός Σοφία Παπαθανάση παρουσιάζει τη νέα της ατομική έκθεση με θέμα «Αέναη πόλη» στη γκαλερί « ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή», Ξανθίππου 11 στο Κολωνάκι. Σχετικά με την έκθεση δανείζομαι λόγια της ίδιας από το δελτίο τύπου της έκθεσης: «… Γεννήθηκε αυτή η έκθεση σαν αναφορά στους δικούς μας ανθρώπους μέσα σε ένα οικείο αστικό περιβάλλον όπου κουβαλούν αγωνίες, προσδοκίες, μνήμες, αξίες, ελπίδα. Άνθρωποι, μιας αέναης πόλης, σε χρόνο ενεστώτα που όμως στοχεύουν στον μέλλοντα.» Μέσα από αυτήν τη συνέντευξη θα μάθουμε λοιπόν περισσότερα και για την ίδια την εικαστικό, αλλά και για την «Αέναη πόλη» της.
***
Πώς και γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με τη ζωγραφική;
Θυμάμαι από μικρή να αποτυπώνω τη σκέψη μου ασυναίσθητα στο χαρτί με κάθε ευκαιρία. Υπήρχε μάλλον μια έμφυτη κλίση στις τέχνες γενικά αλλά η ζωγραφική ήταν η έκφρασή μου προς τον κόσμο. Πάντα έλεγα πως θα γίνω ζωγράφος και κανείς δεν με πολυπίστευε!
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου;
Παρατηρώντας το παρόν και με γνώση του παρελθόντος μπορεί κανείς να προχωράει στο μέλλον. Γι΄ αυτό προτιμώ σύγχρονα θέματα, με ανθρώπους της διπλανής πόρτας, τοπία πόλης, αντικείμενα σαν σύμβολα της καθημερινότητας.
Ποια είναι τα υλικά ή η τεχνοτροπία μέσω των οποίων θεωρείς ότι εκφράζεσαι καλύτερα;
Χρησιμοποιώ ακρυλικά χρώματα τα τελευταία χρόνια. Έχουν πολλές δυνατότητες. Τα δουλεύω με σπάτουλα για την προετοιμασία αλλά και αραιωμένα συχνά με μίντιουμ σαν ακουαρέλλα. Βγάζουν ποικίλες ποιότητες και συνδυάζονται με τα παστέλ που με εξυπηρετούν αρκετές φορές στο σχέδιο.
Η ατομική σου έκθεση που παρουσιάζεις έχει τον τίτλο “Αέναη πόλη”. Μίλησε μας γι’ αυτήν.
Πρόκειται για τον περιβάλλοντα χώρο που ζούμε, ανήκουμε, δρούμε, σε συνεχή, αέναη αλληλεπίδραση. Η πόλη-σπίτι με τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα που καθρεφτίζονται στην ψυχολογία των ηρώων της. Παιδιά κι ενήλικες, ο καθένας με την ιστορία του και την πορεία του μέσα στην ίδια πόλη.
Υπάρχει κάποια πόλη που θα μπορούσες ως καλλιτέχνης, όχι μόνο να δημιουργήσεις, αλλά και να θεωρείς ότι μπορεί να σου προσφέρει μακροπρόθεσμα πηγές έμπνευσης για τα έργα σου;
Υπάρχουν πολλές πόλεις διαφορετικές μεταξύ τους με χρώμα, φως και χροιά εικαστική όπως το Παρίσι, η Πράγα, η Βαλέτα, που θυμάμαι από κάποια ταξίδια. Η καλύτερη πόλη για να δημιουργήσεις είναι αυτή που ξέρεις κι αγαπάς με τους ανθρώπους που σε ξέρουν και σε αγαπούν.
Εάν είχες τη δυνατότητα να γνωρίσεις και να μάθεις περισσότερα για έναν ζωγράφο, ποιος θα ήταν και ποια θα ήταν η ερώτηση που θα ήθελες να του απευθύνεις πρώτη;
Ίσως αυτός να ήταν ο Γιώργος Μπουζιάνης, μόνο και μόνο για να μου εξηγούσε πώς ήταν να πρωτοπορεί κανείς στην εποχή του… Φέρνοντας στην Ελλάδα του 1900 νέα ζωντάνια στην τέχνη με τον εξπρεσιονιστικό του αέρα και λαμβάνοντας, στην αρχή τουλάχιστον, αντίδραση και αδιαφορία…
Η Ελλάδα της κρίσης προσφέρει ευκαιρίες ή προσφέρεται για Τέχνη και όνειρα γύρω από αυτήν;
Το αττικό φως, η φυσική ομορφιά, η μεσογειακή διάθεση, όλα αποτελούν ευκαιρίες από μόνα τους. Κρίσεις οικονομικές υπήρχαν και παλιότερα. Όπως και κρίσεις πολιτιστικές, ηθικής, αξιών. Τότε είναι όμως που πυροδοτείται η ανάγκη για δημιουργία.
Θεωρείς ότι στο εξωτερικό οι εικαστικοί έχουν περισσότερες ευκαιρίες; Είναι εύκολο να εκθέσεις στο εξωτερικό;
Με την έννοια του μεγαλύτερου κοινού και του ευρύτερου χώρου, ναι. Αν μιλάμε για μια ολοκληρωμένη, σοβαρή δουλειά, σίγουρα στο μεταμοντέρνο σκηνικό της σύγχρονης τέχνης δίπλα στις εγκαταστάσεις και στα videos θα βρίσκεται πάντα χώρος για καλή ζωγραφική.
Ποιες είναι οι γενικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζεις ως εικαστικός; Αν υπάρχουν, είναι τόσο έντονες που θα σε έκαναν να τα παρατήσεις ;
Ένα ζήτημα είναι το βιοποριστικό. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο καλλιτέχνης καλείται να βρει μια διέξοδο. Επίσης άλλο ζήτημα είναι το γεγονός πως ο κόσμος δεν έχει καταλάβει επαρκώς την αξία του πολιτισμού στην ποιότητα της ζωής, στο μέλλον των παιδιών μας, στην αλληλεγγύη και στη συνύπαρξη. Οι δυσκολίες όμως σε δυναμώνουν για να συνεχίζεις και να αλλάζεις από τη θέση σου τα πράγματα.
Εμπόριο και Τέχνη μπορεί να συμβαδίσουν; Υπάρχει στον τομέα της αγοράς έργων τέχνης κρίση και αν ναι, ποιες διορθωτικές κινήσεις θα πρότεινες ως εικαστικός;
Ο εικαστικός υπηρετεί την τέχνη του όπως εκείνη τον οδηγεί με γνήσια έκφραση. Αλλιώς δεν έχει ψυχή το έργο, γίνεται απλή διεκπεραίωση, ένα ακόμα αντικείμενο. Από κει κι έπειτα μακάρι να λειτουργούσε όλο αυτό κι εμπορικά για πρακτικούς λόγους. Αλλά κατόπιν δημιουργίας, όχι σαν προϋπόθεση. Θα ήταν χρήσιμο αυτή η ειλικρίνεια να εκτιμηθεί από την αγορά τέχνης μέσα στη γενικότερη κρίση για να είναι πιο ξεκάθαρα και πιο ελπιδοφόρα τα πράγματα στο μέλλον.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Η επόμενη κίνηση είναι να εκθέσω τη δουλειά μου στην Κύπρο στο άμεσο μέλλον, ίσως κι αλλού στο εξωτερικό. Παράλληλα, με χαρά θα βοηθήσω να ετοιμαστεί μια έκθεση με έργα άστεγων ερασιτεχνών δίπλα σε έργα άλλων καλλιτεχνών κάτω από κοινό θέμα, αφού η Αέναη πόλη μάς περιλαμβάνει όλους!
Ποιο είναι το μότο που σε εκφράζει και σε κάνει δυνατή και αισιόδοξη για το μέλλον σου;
Ελπίδα, πίστη κι αγάπη σε αυτή τη ζωή. Πρώτη και πάνω απ΄όλα η αγάπη!
*Αποκλειστική συνέντευξη της Σοφίας Παπαθανάση στο schooltime.gr
Παρακάτω βρίσκονται οι απαραίτητες πληροφορίες για να μπορέσετε να επισκεφτείτε την έκθεση «Αέναη πόλη» της Σοφίας Παπαθανάση:
Γκαλερί « ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή»
Ξανθίππου 11, Κολωνάκι
Τηλ. 210 7294342, 3
www.astrolavos.gr
Fb: astrolavos art galleries
# Συνεντεύξεις # Εικαστικά # Πολιτισμός
♦ Αν θέλετε να ενημερώνεστε μέσω facebook για όλες τις νέες δημοσιεύσεις, ακολουθήστε τη σελίδα μας επιλέγοντας τον σύνδεσμο • schooltime
