Αγαπημένοι μου γονείς, συγγενείς, φίλοι και κοινωνικέ περίγυρε,
αν αποτύχω στις Πανελλήνιες, μη θυμώσετε μαζί μου. Κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια και έχω στεναχωρηθεί και εγώ ο ίδιος περισσότερο από εσάς.
Δεν έχω ανάγκη εκείνη τη στιγμή να ακούσω λόγια που θα με πληγώσουν ακόμα περισσότερο, αλλά μία γλυκιά κουβέντα και την ενθάρρυνση πως στο τέλος όλα θα πάνε καλά.
Αν αποτύχω στις Πανελλήνιες, θέλω να ξέρετε πως αυτό είναι μία στιγμή και όχι όλη μου η ζωή.
Αν δεν αποτύχεις ποτέ στη ζωή, τότε δε θα μπορέσεις ούτε να αισθανθείς τη γλυκιά αίσθηση της κατάκτησης του στόχου σου.
Αν αποτύχω στις Πανελλήνιες, δεν είναι το τέλος των ευκαιριών, αλλά η αρχή ενός δρόμου που μου ανοίγει η ζωή και δε μπορώ ούτε να φανταστώ πού θα με οδηγήσει.
Αν αποτύχω στις Πανελλήνιες, θέλω να ξέρετε ότι αυτό δε δείχνει την ανικανότητά μου, αλλά τη διαρκή μου προσπάθεια να σηκώνομαι και να αγωνίζομαι ξανά παρά τις αντιξοότητες.
Δεν ήταν επιλογή δική μου να προσπαθώ να αποστηθίσω ατελείωτες σελίδες και να τρέχω όλη μέρα στα φροντιστήρια, αφήνοντας παραμελημένη και ξεχασμένη την ανεμελιά της ηλικίας μου.
Δεν ήταν επιλογή δική μου να προσπαθώ να εναρμονιστώ και να ψυχολογήσω ένα σύστημα που αγκαλιάζει τους απάνθρωπους και τα κτήνη και πετάει έξω τους ευαίσθητους.
Αν αποτύχω στις Πανελλήνιες, μη θυμώσετε μαζί μου, μη με συγκρίνετε με άλλους και μη μου θυμίσετε πόσο έχετε θυσιαστεί για εμένα αυτούς τους μήνες.
Αν αποτύχω στις Πανελλήνιες, αυτό δεν είναι το τέλος. Είναι η αρχή μίας ζωής που βρήκε ένα μικρό εμπόδιο στο ξεκίνημά της.
Μαρία Σκαμπαρδώνη*
Δημοσιογράφος
email:[email protected]
♦ Αν θέλετε να ενημερώνεστε μέσω facebook για όλες τις νέες δημοσιεύσεις, ακολουθήστε τη σελίδα μας επιλέγοντας τον σύνδεσμο: schooltime
Δείτε επίσης
«Αφήστε τα παιδιά να αναπνέουν ελεύθερα…» της Μαρίας Σκαμπαρδώνη