Με το καλημέρα σας, ήτοι απ’ τον τίτλο, ο συγγραφέας μάς εισάγει στη θεματική της διττότητας: αγάπη και σκότος, πόλεμος και ειρήνη, συμβιβασμός και ουτοπία, μυθιστόρημα και αυτοβιογραφία, φαντασία και πραγματικότητα, εμείς και οι άλλοι (άλλοι δεν είναι μόνο οι Άραβες, μα και οι άλλοι Εβραίοι, οι ρεβιζιονιστές, οι σοσιαλιστές, αυτοί που ζουν στα κιμπούτς κλπ ). Εν ολίγοις, πρόκειται για την ιστορία γέννησης και ενηλικίωσης ενός παιδιού, που θα γίνει αργότερα συγγραφέας, αλλά κι ενός κράτους που θα γίνει το Ισραήλ.
Το μυθιστόρημα του Οζ είναι ένα πολυπρόσωπο έργο, μια πινακοθήκη χαρακτήρων, εν μέρει ντοστογιεφσκικών, εν μέρει τολστοϊκών, εν συνόλω τσεχοφικών. Γονείς, παππούδες, λοιποί συγγενείς και φίλοι, αλλά και δάσκαλοι (και κυρίως δασκάλες) σκιαγραφούνται με ζωντάνια, ειρωνεία και χιούμορ. Κωμικοτραγικές, φιγούρες που συντρίβονται απ’ την κοινοτοπία της καθημερινότητας και τη ματαίωση των μεγαλεπίβολων εγχειρημάτων και οραμάτων τους.
Ένας παντοτινός πόθος για αλλού θα τους ακολουθεί σ’ όλη τη διάρκεια του βίου τροφοδοτώντας το αίσθημα του ανικανοποίητου αλλά και φωταγωγώντας την άχρωμη και στερημένη από μαγεία ζωή τους. Παρά τις αποτυχίες και τις απογοητεύσεις, ωστόσο, ξέρουν ότι το μόνο που τους απομένει είναι να συνεχίζουν να ζουν, να αγωνίζονται, να ελπίζουν ή έστω να αποτυγχάνουν λίγο καλύτερα κάθε φορά.
Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που τα παράτησαν κάπου στη μέση της διαδρομής, όπως η Φάνια, η μητέρα του Οζ. Η εύθραυστη και σαγηνευτική αυτή γυναίκα θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της συγγραφικής του ταυτότητας. Άλλες φορές ο συγγραφέας τη βλέπει σαν τη τσεχοφική Μάσα, ενώ άλλες σαν τη μητέρα του υψενικού Πέερ Γκύιντ, τη χήρα Όζε. Η αυτοκτονία της Φάνιας στα τριάντα εννέα της χρόνια, είναι η μαύρη τρύπα, το πάντα ανοιχτό τραύμα, της ζωής του Ισραηλινού συγγραφέα
«Κάτι στο πρόγραμμα εκείνου του γυμνασίου στη δεκαετία του είκοσι, ίσως και κάποια βαθιά ρομαντική μούχλα διαπότισε την καρδιά της μαμάς και των φιλενάδων της, στα νεανικά της χρόνια, η παχιά ρωσοπολωνική ομίχλη συναισθηματικότητας, κάτι ανάμεσα στα βάσανα του νεαρού Βέρθερου και του Λόρδου Μπάιρον, κάτι από την περιοχή του λυκόφωτος ανάμεσα στο υπέροχο και το τυραννισμένο, το ονειροπόλο και το μοναχικό, διάφορα παραπλανητικά φώτα του καημού και πόθου, εξαπατούσαν τη μητέρα μου το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της και την αποπλανούσαν μέχρι που ενέδωσε στον πειρασμό και αυτοκτόνησε το 1952. Ήταν τριάντα εννιά ετών στο θάνατο της. Εγώ ήμουν δωδεκάμισι»
(Το μυθιστόρημα «Ιστορία αγάπης και σκότους» του Άμος Οζ κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Ιακώβ Σιμπή)
Διαβάστε ακόμα
Δείτε τις τελευταίες ειδήσεις στο Newsroom schooltime.gr – Βρείτε μας στο Google News