Λέγοντας προσήλωση, εννοούμε τη συγκέντρωση του βλέμματός μας και κατά συνέπεια της προσοχής μας σε κάτι συγκεκριμένο που μάς αφορά και μάς ενδιαφέρει. Κοινώς θα λέγαμε ότι «καρφώνουμε» το βλέμμα μας κάπου.
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, εντοπίζεται και η ετυμολογία της λέξης. Προέρχεται από το ουσιαστικό «ἧλος», που στα αρχαία ελληνικά σημαίνει καρφί. Θυμηθείτε λίγο και το χωρίο του ευαγγελίου «επί τον τύπον των ήλων» («θέτω τον δάκτυλον επί (εις) τον τύπον των ήλων», όπως συνήθως χρησιμοποιείται σήμερα) που ουσιαστικά σημαίνει «στο αποτύπωμα των καρφιών» (πάνω στο σώμα του Χριστού), ενώ μεταφορικά η φράση χρησιμοποιείται, προκειμένου να δηλώσει την πρόθεση των ομιλητών να μπουν στην ουσία ενός ζητήματος.
Επανερχόμαστε, λοιπόν, στη λέξη «προσήλωση», συμπληρώνοντας ότι πρόκειται για σύνθετη λέξη που σχηματίζεται από την πρόθεση «προς» και το ουσιαστικό «ἧλος» (προσήλωση < προσήλωσις < προσηλόω (καρφώνω) < πρός + ἧλος).
Άρης Ιωαννίδης*
Φιλόλογος
