Ο Ιούνιος φέτος έμελλε να ανοίξει τον χορό με τις πανελλαδικές εξετάσεις για τους νεαρούς μαθητές μας, με παιδιά που άντεξαν αρκετές δοκιμασίες πάνω από τα βιβλία και τα φυλλάδιά τους, ξενυχτώντας και αγωνιώντας για το τελικό αποτέλεσμα που θα καθορίσει την πρώτη επιλογή τους. Πανεπιστήμιο. Μια νέα ζωή. Σκέψεις. Τι θα γίνει τελικά; Πώς θα νιώθω εκείνη τη στιγμή; Θα τα καταφέρω; Τι θέματα θα πέσουν άραγε;
Είναι ερωτήματα που ταλάνιζαν και συνεχίζουν να ταλανίζουν όλα τα παιδιά που πρόκειται να διαβούν το κατώφλι των πανελλαδικών εξετάσεων. Το πιο αστείο της υποθέσεως δε, οι «μαντικές ικανότητες» που προσπαθούν όλοι να αποκτήσουν, μόλις αρχίζει να πλησιάζει αισθητά η περίοδος των εξετάσεων! Βρίθουν οι εφημερίδες πιθανολογιών, με sos, με «είναι πολύ πιθανό να πέσει αυτό φέτος»! Σταθερά, επαναλαμβανόμενα και διαιωνιζόμενα μοτίβα αυτής της εννιάμηνης περιόδου. Δεν υπήρχε μια περίοδος δίχως αυτά τα κυκλικά ερωτήματα και τις συνεχείς αυτές ανησυχίες. Αυτό, άλλωστε, είναι και το μαγικό της υποθέσεως. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για έναν εκπαιδευτικό από το να «μιλάει» στην ψυχή του μαθητή του, προσπαθώντας να του διδάξει και, κυρίως, να του ξεκλειδώσει τις ανησυχίες, προσπαθώντας να τις αποδομήσει μία προς μία. Θα ακούσεις συχνά από μαθητές τη φράση «άμα δεν περάσω, τελείωσε! Τι θα κάνω μετά;» Αστείο συνάμα μα και σοβαρό θέμα αυτό. Εκεί είναι που κάθε σωστός εκπαιδευτικός καλείται να εξηγήσει στον μαθητή του, ότι μια, ο μη γένοιτο, ενδεχόμενη αστοχία σε αυτές τις εξετάσεις, δε σηματοδοτεί καμία λήξη, καμία μόνιμη αποτυχία και κυρίως, όπως θα καταλάβει παρακάτω στη ζωή του, δε σημαίνει καμία τελική κρίση για τίποτα. Οι πανελλαδικές είναι μια αναπόφευκτη –για όποιον επιθυμεί να εισέλθει στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση- διαδικασία και αποτελεί, καλώς ή κακώς, μια ξεκάθαρα μυθοποιημένη διαδικασία.
Πρόκειται για ένα «θέατρο» λίγων ημερών, όπου πανελληνίως μαθητές θα συναγωνιστούν για μια θέση στα έδρανα των ΑΕΙ και των ΤΕΙ της χώρας μας. Δεν αλλάζει. Υπήρχε, υπάρχει και μάλλον θα υπάρχει! Ας αποβληθεί η εσφαλμένη ταύτιση αυτών των εξετάσεων με κάτι μόνιμο μελλοντικά! Και σε αυτό το σημείο, πιο πολύ από ποτέ, θα πεταχτεί ο αγαπητός φίλος και θα πει «τι μας λες, ρε φίλε; Εσύ δηλαδή δεν είχες άγχος, δεν σκεφτόσουν έτσι; Δεν αγωνιούσες;» Φυσικά και ναι! Απόλυτα ναι! Μέχρι που διαπιστώνεις πως η προετοιμασία και ο ορθός προγραμματισμός της ύλης από αυτούς που σε έχουν στα χέρια τους ένα ολόκληρο έτος είναι υπερ-αρκετά εφόδια για να απολαύσεις ύστερα χαλαρός τις διακοπές σου, δίχως αμφιβολίες για το τελικό αποτέλεσμα! Θετική σκέψη, προσήλωση, ηρεμία και δέστε τις ζώνες σας. Η παράσταση αρχίζει…
Φίλιππος Ξυράφας*
Φιλόλογος – μεταπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών στον τομέα Κλασικής Φιλολογίας.
