Αρχαία Ελληνικά Γ΄λυκείου – Αδίδακτο κείμενο (Θουκυδίδης, 3.41.1-42.2)
Μετὰ δ᾽ αὐτὸν Διόδοτος ὁ Εὐκράτους, ὅσπερ καὶ ἐν τῇ προτέρᾳ ἐκκλησίᾳ ἀντέλεγε μάλιστα μὴ ἀποκτεῖναι Μυτιληναίους, παρελθὼν καὶ τότε ἔλεγε τοιάδε. Οὔτε τοὺς προθέντας τὴν διαγνώμην αὖθις περὶ Μυτιληναίων αἰτιῶμαι, οὔτε τοὺς μεμφομένους μὴ πολλάκις περὶ τῶν μεγίστων βουλεύεσθαι ἐπαινῶ, νομίζω δὲ δύο τὰ ἐναντιώτατα εὐβουλίᾳ εἶναι, τάχος τε καὶ ὀργήν, ὧν τὸ μὲν μετὰ ἀνοίας φιλεῖ γίγνεσθαι, τὸ δὲ μετὰ ἀπαιδευσίας καὶ βραχύτητος γνώμης. Τούς τε λόγους ὅστις διαμάχεται μὴ διδασκάλους τῶν πραγμάτων γίγνεσθαι, ἢ ἀξύνετός ἐστιν ἢ ἰδίᾳ τι αὐτῷ διαφέρει· ἀξύνετος μέν, εἰ ἄλλῳ τινὶ ἡγεῖται περὶ τοῦ μέλλοντος δυνατὸν εἶναι καὶ μὴ ἐμφανοῦς φράσαι, διαφέρει δ᾽ αὐτῷ, εἰ βουλόμενός τι αἰσχρὸν πεῖσαι εὖ μὲν εἰπεῖν οὐκ ἂν ἡγεῖται περὶ τοῦ μὴ καλοῦ δύνασθαι, εὖ δὲ διαβαλὼν ἐκπλῆξαι ἂν τούς τε ἀντεροῦντας καὶ τοὺς ἀκουσομένους.
Παρατηρήσεις:
1) Να μεταφραστεί το απόσπασμα στα νέα ελληνικά.
2) Να γράψετε στο τετράδιό σας τον τύπο που ζητείται για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις:
ἀντέλεγε: το απαρέμφατο παρακειμένου, μέσης φωνής και β’ ενικό πρόσωπο προστακτικής αορίστου β.
ἀποκτεῖναι: το γ’ πληθυντικό μέλλοντα ενεργητικής φωνής και γ’ πληθυντικό παρακειμένου ενεργητικής φωνής
παρελθὼν: το β’ ενικό παρατατικού και το β’ ενικό προστακτικής αορίστου β’
βουλεύεσθαι: το απαρέμφατο παρακειμένου μέσης φωνής και το γ’ πληθυντικό προστακτικής παθητικού αορίστου
διαφέρει: το γ’ ενικό μέλλοντα ενεργητικής μέλλοντα και το απαρέμφατο παρακειμένου μέσης φωνής
ὅσπερ: τη γενική ενικού θηλυκού γένους και την αιτιατική πληθυντικού (επίσης) θηλυκού γένους
τοιάδε: τη δοτική πληθυντικού του αρσενικού γένους και την γενικού ενικού (επίσης) αρσενικού γένους
τῶν μεγίστων: τη γενική ενικού του θετικού βαθμού και την αιτιατική ενικού, αρσενικού, επίσης, στον ενικό αριθμό
διδασκάλους: τη δοτική ενικού και πληθυντικού
διαβαλὼν: τη δοτική ενικού, θηλυκού γένους στον ενικό αριθμό και τη δοτική πληθυντικού αρσενικού γένους
3α) Να αναγνωριστούν πλήρως συντακτικά οι υπογραμμισμένοι όροι:
μάλιστα, τοιάδε, περὶ τῶν μεγίστων, βουλεύεσθαι, ὧν, τῶν πραγμάτων, εἶναι, αὐτῷ, πεῖσαι, διαβαλὼν
3β) Να εντοπιστεί ο υποθετικός λόγος του αποσπάσματος και να αναγνωριστεί το είδους του.
Φίλιππος Ξυράφας*
Φιλόλογος – μεταπτυχιακός φοιτητής του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών στον τομέα Κλασικής Φιλολογίας.
- Σχετικό περιεχόμενο: Αρχαία Γ’ Λυκείου, Αρχαία Γ’ Λυκείου – Διαγωνίσματα
- Συνεχής ενημέρωση: Facebook, Twitter, Google+