Οι νομοθέτες που επιτρέπουν δια νόμου – αντί πάση θυσία να αποτρέπουν – τη βία, την εμπορευματοποίηση, τα πειράματα, την κτηνοβασία, τα πορνεία ζώων, αποτελούν μέρος της φωνής του τώρα και δυστυχώς τις νομιμοποιημένες παρακμιακές διαδρομές του αύριο.

Ο άνθρωπος είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων ότι μιμείται ημιτελώς τη φύση, και λέγω ημιτελώς γιατί ο άνθρωπος σχεδόν πάντα διαλέγει – μιμείται τα κομμάτια εκείνα που είναι αξιοποιήσιμα όσον αφορά την παραγωγή και εύρεση δεδομένων που την εκάστοτε χρονική στιγμή χρειάζεται και όχι το σύνολο των διδαγμάτων της φύσης και αυτό φαίνεται ολοκάθαρα στον τρόπο που αποσπά τα αγαθά και την γνώση από τη γη και τα πλάσματά της καθώς και τις πρώτες ύλες που έχει την ικανότητα να του παρέχει, αδιαφορώντας για τις καταστροφές που προκαλεί.

Ποιος είναι αυτός που κατέχει την απόλυτη γνώση ώστε να μπορεί να αποδείξει τεκμηριωμένα ποια μορφή ζωής στο πλανήτη έχει την μεγαλύτερη αξία;

Ποιος είναι αυτός που γνωρίζει εάν η αξία της ζωής ενός κουνουπιού, μιας αρκούδας, ενός δελφινιού ή μιας λεπτεπίλεπτης μέλισσας είναι ανώτερη ή κατώτερη από την ζωή οποιουδήποτε άλλου όντος;

Ποιος είναι αυτός που μπορεί με βεβαιότητα να αποδείξει πως η ζωή και η ευτυχία ενός ανθρώπου αξίζει ή αν όντως χρειάζεται, την αιματοχυσία ή την θυσία άλλων όντων, προκειμένου να επιμηκυνθεί ή να ικανοποιήσει τα κατώτερα ένστικτά της;

Στα διάφορα κρυφά ή φανερά εργαστήρια που υπάρχουν στη γη, διαπράττονται καθημερινά εγκλήματα εις βάρος όντων που έχουν χαρακτηριστεί πειραματόζωα, προκειμένου κατά την άποψη και γνώμη συγκεκριμένων ομάδων ανθρώπων και κάτω από την παράλογη ονομασία επιστημονική έρευνα, χωρίς ποτέ κάποιος από αυτούς να μελετήσει σοβαρά τις συνέπειες αυτών των πράξεων όχι μόνο στο εκάστοτε τώρα, αλλά και σε βάθος χρόνου, πρώτον για την δική του ανέλιξη και δεύτερον της ίδιας της ανθρωπότητας – η οποία γίνεται αποδέκτης μιαρών πράξεων, αγνοώντας τα αποτελέσματα και τις ευθύνες, όλων όσων της προσφέρονται ως λύσεις στα προβλήματά της. Η αξία κάθε έρευνας παύει να υφίσταται από την στιγμή που για αυτήν θυσιάζονται με σκληρό και βάναυσο τρόπο, ζωές άλλων.

Η εφεύρεση που βασίζει την ύπαρξή της στην αλλοίωση και στον πόνο του άλλου, είναι αδύνατον να αποδώσει δικαιοσύνη ή να προσφέρει πρόοδο που μακροπρόθεσμα αυτή η ίδια θα αποφέρει λύσεις. Αυτό από μόνο του είναι αντίθετο στον παγκόσμιο συμπαντικό νόμο, που ορίζει και ορίζεται από καθαρή δικαιοσύνη.

Η επιστημονική κοινότητα γνωρίζει τον νόμο της αρμονίας.

Κάθε πράξη κατά της φύσης μας προσδιορίζει και φανερώνει την συμπεριφορά μας προς τον εαυτό και τα παιδιά μας.

Ποτέ δεν μπορώ να απολαύσω προνόμια τα οποία αποκόμισα μέσα από την καταδίκη οποιουδήποτε άλλου και αν αυτό συμβεί, το μόνο σίγουρο είναι πως στο τέλος θα απολαύσω ότι ακριβώς έπραξα.

Τα όντα παραδίδουν τα μυστικά τους, μόνο αν με σεβασμό τα προσεγγίσεις και με απόλυτο σεβασμό προς την δική τους ελεύθερη βούληση, τα ρωτήσεις.

Αναζητώντας ο άνθρωπος, τι, στην πραγματικότητα σημαίνει η λέξη σεβασμός, αυτόματα οδηγείται στη λήψη της σημαντικότερης απάντησης στην πιο σπουδαιότερη ερώτηση που μπορεί να θέσει σε όλη του την ζωή. Κρίνοντας από εμάς τους ίδιους, κάθε φορά που κάποιος μας αποδίδει σεβασμό, ανοίγουμε σαν τριαντάφυλλο απλώνοντας τις μυρωδιές μας ολόγυρα, μαρτυρώντας όλα όσα ο κόσμος μας μέσα του κρύβει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργούν όλα τα όντα. Είναι πολύ σημαντικό κάθε άνθρωπος, να διαλογισθεί, να αναρωτηθεί την ακριβή έννοια της λέξης σεβασμός, διότι μέσα της κρύβονται όλες απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα. Αναγνωρίζοντας πως οι απαντήσεις που θα λάβει, αντικατοπτρίζουν πρωτίστως στον ίδιο, την θέση και την συμπεριφορά που του αρμόζει να απολαμβάνει μα και να προσφέρει.

Σεβασμός σημαίνει, σου αποδίδω την θέση σου, την εκ γενετής αξία σου. Σεβασμός σημαίνει, σε ακούω, σε διαβάζω. Σου δίνω χώρο να υπάρχεις, σου δίνω χρόνο ώστε να με αφουγκραστείς και μέσα από την αίσθηση που σου αποδίδω, να μου επιτρέψεις ή όχι να εισχωρήσω στα μυστικά του κόσμου σου.

Σήμερα υπάρχουν ακόμα χώρες που επιτρέπουν ήθη και έθιμα, κατά των ζώων. (ταυρομαχίες, δολοφονίες δελφινιών κ.λ.π. και τώρα για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου γένους επιτρέπεται δια νόμου η κτηνοβασία και η διατήρηση πορνείων ζώων).

Ας μας εξηγήσουν λοιπόν το κίνητρο που κρύβει μια τέτοια απόφαση.

Ο άνθρωπος από νωρίς διδάσκεται την ανωτερότητά του σε σχέση με όλες τις άλλες μορφές ζωής που υπάρχουν και εκδηλώνονται στον πλανήτη. Θεωρεί πως η κατοχή νου, του επιτρέπει απεριόριστη παντοδυναμία. Ουδέποτε όμως εξασφάλισε τα πώς και τα γιατί ετούτης της θεωρίας. Όπως ουδέποτε διαχώρισε τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του σε σχέση με τα δικαιώματά του. Υποστήριξε ακράδαντα τα πάθη του επιβάλλοντας την πρόσκαιρη δύναμή του, εις βάρος όλων όσων ζουν και πορεύονται στον πλανήτη, αθόρυβα και απλά, μέσα στη διαφορετικότητά τους. Ο άνθρωπος βαθιά ανασφαλής (από το ίδιο του το σύστημα) πορεύεται δυστυχισμένος και ανίκανος να προσεγγίσει την γαλήνη. Αναμοχλεύει συνεχώς την δυστυχία του και παλεύει μέχρι τα βαθιά γεράματα, με τις έννοιες, εγκατάλειψη, αυτ-αξία, αποδοχή. Απέραντα συντετριμμένος από τις ίδιες του τις πράξεις, επιτρέπει, δέχεται και κατά συνέπεια εκφράζει βία.

Το μακροπρόθεσμο συμφέρον μας είναι να σεβόμαστε το κάθε τι περισσότερο από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Είμαστε όμως ελεύθεροι να επιλέξουμε;

Ποιοι μηχανισμοί καθορίζουν την συμπεριφορά μας. Είμαστε έτσι φτιαγμένοι ή ελεγχόμαστε από μια αρρωστημένη μειοψηφία;

Σίγουρο είναι πάντως ότι αν εκλείψει το ανθρώπινο είδος η Γη θα συνεχίζει να ανθίζει. Αν εκλείψουν οι μέλισσες λόγω των φυτοφαρμάκων θα ερημωθεί η Γη. Με βάσει αυτό μια μέλισσα είναι πιο χρήσιμη από μένα.( J.K.)

Όλα τα όντα έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Τα ζώα επίσης.

Λουκία Πλυτά*

© schooltime.gr