Ανοίγουμε, λοιπόν, το χαρτί του ΕΝΦΙΑ και απορώντας που για μια ακόμη φορά θα πληρώσουμε ενοίκιο για το ίδιο μας το σπίτι ή κατάστημα, βλέπουμε και κάτι που μας προβληματίζει. Αυτό βέβαια δεν είναι το ποσό που πρέπει να πληρώσουμε – γιατί ήδη μας έχει προβληματίσει εδώ και χρόνια – αλλά ο τύπος «εξοφλήθη» (σε περίπτωση βέβαια που έχουμε τακτοποιήσει τις προηγούμενες δόσεις). Βεβαίως, ίσως και να μην τον έχουμε προσέξει καν τον τύπο, γιατί απλά ενδέχεται να μην έχουμε ξεμπερδέψει με τις προηγούμενες δόσεις.
Η ουσία όμως είναι ότι δεσπόζει ο τύπος «εξοφλήθη» (αν βέβαια δεν έχει αντικατασταθεί πλέον), δημιουργώντας ερωτηματικά. Ίσως θα ήταν καλύτερα να έγραφε «εξοφλήθηκε»;
Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε από τη μία με έναν τύπο λόγιο, το «εξωφλήθη» κι από την άλλη με έναν τύπο της δημοτικής, το «εξοφλήθηκε». Ο πρώτος τύπος έχει ωμέγα, λόγω χρονικής αύξησης στον αόριστο, οπότε και σωστά γράφεται με αυτόν τον τρόπο, διατηρώντας την ορθογραφία του. Ο δεύτερος τύπος δεν διατηρεί τη χρονική αύξηση, οπότε και γράφεται με όμικρον, καθώς πλέον αυτού του είδους η αύξηση δεν πολυχρησιμοποιείται.
Άρης Ιωαννίδης*
Φιλόλογος
