«Μόουζες Μαλόουν: Chairman of the Boards» του Αλέξανδρου Κουτούβελα«Μόουζες Μαλόουν: Chairman of the Boards»

Την απώλεια ενός πολύ μεγάλου αθλητή, από τους κορυφαίους όλων των εποχών μεταξύ εκείνων που πάτησαν και πατούν στα παρκέ του ΝΒΑ, πενθεί το μπάσκετ. Ο λόγος για τον Μόουζες Μαλόουν, οποίος βρέθηκε την προηγούμενη Κυριακή, νεκρός σε δωμάτιο ξενοδοχείου στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, σε ηλικία 60 ετών. Σύμφωνα με τον τύπο των ΗΠΑ είχε καρδιολογικά προβλήματα, ωστόσο ακόμη δεν έχει γίνει γνωστή η αιτία θανάτου του.

Ο Μόουζες Μαλόουν είναι ένας «θρύλος» για το NBA. Γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1955 και ξεκίνησε την καριέρα του το 1974 στους Γιούτα Σταρς, όπου μάλιστα έγινε ο πρώτος επαγγελματίας μπασκετμπολίστας κατευθείαν από το γυμνάσιο! Στη 21ετή (1974-1995) πορεία του στο «μαγικό κόσμο» αναδείχθηκε τρεις φορές MVP (1979, 1982, 1983), ενώ πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα το 1983 με τη φανέλα των Φιλαδέλφεια 76ers. Ο «πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου», όπως ήταν το παρατσούκλι του, είχε παίξει σε εννιά ομάδες του, έχοντας 20,6 πόντους και 12,2 ριμπάουντ, ανά παιχνίδι, στην 20ετή καριέρα του. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του αγωνίστηκε σε εννιά ομάδες και συγκεκριμένα στους Γιούτα Σταρς (1974/75), Spirits of St. Louis (1975/76), Μπάφαλο Μπρέιβς (1976), Χιούστον Ρόκετς (1976-82), Φιλαδέλφεια Σίξερς (1982-86, 1993/94), Ουάσινγκτον Μπούλετς (1986-88), Ατλάντα Χοκς (1988-91), Μιλγουόκι Μπακς (1991-93) και τελευταίοι οι Σαν Αντόνιο Σπερς (1994/95).

Ο Μαλόουν χρησιμοποιούσε τη δύναμη και την πονηριά του για να νικήσει ψηλότερους αντιπάλους. Παρόλο που δεν διέθετε το ύψος των υπόλοιπων αστέρων της εποχής του (Τζαμπάρ, Τσάμπαιρλεν, Πάρις), με κύριο όπλο την δύναμη και την σπιρτάδα του, κατάφερνε να υπερισχύει ενάντια των αντιπάλων του. Όπως έλεγε ο ίδιος ο Μαλόουν το μυστικό ήταν να δεις την τροχιά της μπάλας και να μαντέψεις που θα καταλήξει. Γνωρίζοντας ότι τα περισσότερα σουτ από τα πλάγια καταλήγουν στην αδύνατη πλευρά, ο Μαλόουν φρόντιζε να είναι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Από εκεί και πέρα το έργο του ήταν εύκολο, καθώς μετά από επιθετικό ριμπάουντ η άμυνα είναι εκτός θέσης. Έτσι προσπαθούσε να τελειώσει τη φάση είτε γρήγορα, είτε μετά από μια προσποίηση που του εξασφάλιζε την “απενεργοποίηση” του άλλου ψηλού.

Είναι ο μόνος παίκτης στην ιστορία του πρωταθλήματος που κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο του MVP της κανονικής περιόδου για δυο συνεχόμενες χρονιές με διαφορετικές ομάδες. Το 1982 με τους Χιούστον Ρόκετς και το 1983 με τους Φιλαδέλφεια 76ερς. Μάλιστα με τους δεύτερους κατάφερε την συγκεκριμένη χρονιά να πάρει και το μοναδικό πρωτάθλημα στην καριέρα του. Κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο του κορυφαίου ριμπάουντερ έξι φορές σε επτά χρόνια, έσπασε το ρεκόρ περισσότερων επιθετικών ριμπαόυντ σε μια σαιζόν, όπως επίσης και το ρεκόρ επιθετικών ρίμπαουντ σε ένα αγώνα . Επίσης, κατέχει το ρεκόρ περισσότερων συνεχόμενων αγώνων χωρίς να αποβληθεί με φάουλ, ενώ άξιο αναφοράς είναι και οι 12 συνεχόμενες συμμετοχές σε All-Star Game. Το 1996 επιλέχθηκε ως ένας από τους 50 Καλύτερους Καλαθοσφαιριστές στην Ιστορία του ΝΒΑ και το 2001 εντάχθηκε στο Hall of Fame. Είναι στην όγδοη θέση των σκόρερ όλων των εποχών στην αμερικανική λίγκα, έχοντας πετύχει 27.409 πόντους.

Τι να σχολιάσει κανείς για έναν αθλητή που επί οκτώ χρόνια (1979-87) σημείωνε κατά μέσο όρο 25,5 πόντους και μάζευε 14,1 ριμπάουντ; Η απώλειά του βύθισε σε βαρύ πένθος τον κόσμο του ΝΒΑ και όχι μόνο…