«ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ… Άφεση αμαρτιών»
Γράφει ο Θανάσης Πάνου
“Το σύμπαν είναι επίσης οι άνθρωποι
αλλά και ο τρόπος διακυβέρνησής του”
«Για να μπορέσει ο πολίτης να συμπεριφερθεί ώριμα, πρέπει να έχει θάρρος και αυξημένη κριτική ικανότητα, ώστε να είναι σε θέση να διακρίνει το σωστό από το σφάλμα, την ιδιοτελή από την ανιδιοτελή συγνώμη των πολιτικών»
Πολλές φορές η αίτηση Συγνώμης μας γλυτώνει από πολλούς μπελάδες και γι΄ αυτό μας κάνει και πιο απρόσεκτους. Στην περίπτωση βέβαια μικρών σφαλμάτων η ειλικρινής συγνώμη είναι αρκετή. Όταν όμως το σφάλμα το διαπράττει κάποιος πολιτικός, όσο μικρό κι αν είναι, μια συγνώμη δεν αρκεί, γιατί αυτό έχει επίπτωση στη ζωή όλων. Και βέβαια σφάλμα δεν είναι μόνο κάποια πράξη. Σφάλμα μπορεί να είναι και κάποια παράλειψη. Σφάλματα αυτού του είδους είναι τα πιο συνηθισμένα στην πολιτική ζωή και επίσης αυτά που δύσκολα γίνονται αντιληπτά. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε ιδιαίτερα αυστηροί με τους πολιτικούς και να τους δίνουμε τη συγνώμη μας με μεγάλη φειδώ.
Οι παραλήψεις και τα ατοπήματα των πολιτικών εύκολα μπορούν να συγκαλυφθούν ακόμη και να εξωραϊστούν, γεγονός που οδηγεί την κοινωνία σε σύγχυση. Η καχυποψία και η σύγχυση όμως εμποδίζουν το λαό να διαμορφώσει γνώμη ξεκάθαρη και αντικειμενική για τα πολιτικά τεκταινόμενα. Σε αυτές τις περιπτώσεις που κυριαρχούν η αδιαφάνεια και η υποκρισία , ο λαός αδυνατεί να διαγνώσει και να εντοπίσει τα λάθη.
Κατά συνέπεια, η συγνώμη εδώ γίνεται τελείως περιττή ή κι αν ειπωθεί είναι χωρίς αντίκρισμα. Το ζήτημα με τους πολιτικούς είναι , αν οι ίδιοι κατορθώσουν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων , σεβόμενοι τον εντολοδόχο λαό. Αλλά και ο λαός επειδή έχει φωνή στη δημοκρατία, οφείλει να ελέγχει και να στηλιτεύει τις αντιδημοκρατικές ενέργειες των εκπροσώπων του και να μην αρκείται μόνο σε μια υποκριτική συγγνώμη. Η άφεση αμαρτιών άλλωστε δεν είναι δυνατό να συμβάλλει στην πρόοδο της κοινωνίας και στη θωράκιση της δημοκρατίας. Η «επική» συγνώμη έχει πεθάνει. Αυτό είναι ήδη μια ατιμία. Την ατιμία αυτή αποκαλύπτει με στυγνό τρόπο και η γλώσσα των αριθμών: Σε σύνολο 5 δισεκατομμυρίων κατοίκων μόλις 500 εκατομμύρια ζουν με άνεση, ενώ τα υπόλοιπα 4,5 δισεκατομμύρια παραμένουν στην ένδεια. Η περιουσία σε δις. δολάρια των 358 πιο πλούσιων ξεπερνά το ετήσιο εισόδημα 2,6 δισεκατομμυρίων ατόμων. Το 1% των πιο πλούσιων αμερικάνων ελέγχουν το 40% του εθνικού πλούτου ενώ η Ευρωπαϊκή ένωση περιλαμβάνεται στο 20% του πληθυσμού του πλανήτη που οικειοποιείται πάνω από το 80% του παγκόσμιου εισοδήματος.
Ποιός θα αναγνωρίσει τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα λάθη και θα φανταστεί να ζητήσει μια συγνώμη;
Για να μπορέσει ο πολίτης να συμπεριφερθεί ώριμα, πρέπει να έχει θάρρος και αυξημένη κριτική ικανότητα , ώστε να είναι σε θέση να διακρίνει το σωστό από το σφάλμα, την ιδιοτελή από την ανιδιοτελή συγνώμη. Kαι να την απαιτεί.
