Είμαι «Κατά Φαντασίαν Ασθενής»; Της ψυχολόγου Μαρίας ΑθανασιάδουΕίμαι «Κατά Φαντασίαν Ασθενής»;

horizontal-bar-posts-small
Μαρία Αθανασιάδου 

Γράφει η ψυχολόγος Μαρία Αθανασιάδου
horizontal-bar-posts-small

Οι Ασθένειες είναι κάτι, που δεν θέλουμε στην ζωή μας και δεν το ευχόμαστε σε κανέναν. Είναι, όμως, αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης μας φύσης και όχι μόνο. Υπάρχουν άτομα που τις αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία και αισιοδοξία και άτομα που πανικοβάλλονται και δεν αντέχουν εύκολα το πλήγμα, που έχει υποστεί ο οργανισμός τους. Ποια είναι η περίπτωση, όμως, εκείνων που ενώ δεν έχουν ιατρικά κάποιο πρόβλημα, εντούτοις νομίζουν ότι είναι ασθενείς και φοβούνται υπερβολικά για αυτό; Είναι οι λεγόμενοι “Κατά Φαντασίαν” ασθενείς, που στην κλινική ορολογία μιλάμε για την Υποχονδριακή Διαταραχή (κομμάτι Νεύρωσης). 

Ποια είναι τα Συμπτώματα της Υποχονδριακής Διαταραχής ή αλλιώς της Αρρωστοφοβίας;
 
  • Επίμονη πεποίθηση του ασθενούς ότι πάσχει από μία σοβαρή σωματική νόσο, που θεωρείται υπεύθυνη για τα εμφανιζόμενα σωματικά συμπτώματα. Αυτό μπορεί να συμβαίνει, ακόμα και μετά από επαναλαμβανόμενες ιατρικές εξετάσεις οι οποίες να δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Ότι δηλαδή δεν υπάρχει καμία σωματική νόσος.
  • Επαναλαμβανόμενες επισκέψεις σε ιατρούς.  Οι ασθενείς που πάσχουν από Αρρωστοφοβία δεν δυσφορούν με τις τακτικές επισκέψεις στα ιατρεία. Ίσα ίσα που το επιδιώκουν, γιατί προσπαθούν με αυτόν τον τρόπο να καταλαγιάσουν την φοβία τους, αλλά δυστυχώς αυτή παίρνει μεγαλύτερη δύναμη και φουντώνει. Αυτό συμβαίνει, γιατί όταν οι συγκεκριμένοι ασθενείς λάβουν αρνητική απάντηση από τον ειδικό, ότι δηλαδή δεν υπάρχει κάποιο ιατρικό πρόβλημα, τότε είναι που ηρεμούν για λίγο, αλλά στη συνέχεια δεν τους είναι εύκολο να το εμπιστευθούν και έτσι επισκέπτονται, αν όχι τον ίδιο γιατρό, άλλον ειδικό για να λάβουν και μία άλλη ιατρική γνωμάτευση.
  • Συνεχές άγχος και φόβο. Όταν νιώθει κανείς, ότι απειλείται από παντού η ζωή και υγεία του, θα ήταν παράλογο να μην αισθάνεται άγχος και αγωνία, που δυσφορεί και προκαλεί ανισορροπία στην καθημερινότητα. Οι άνθρωποι, που υποφέρουν από αυτή την διαταραχή, δεν μπορούν να χαρούν εύκολα τίποτα. Το μυαλό και η σκέψη τους είναι συνεχώς γύρω από την νόσο, την οποία νομίζουν πως έχουν ή που φοβούνται ότι θα τους προσβάλει. 
  • Κατάθλιψη και απελπισία. Παρόλο, που είναι πολύ δύσκολο ο Αρρωστοφοβικός να πειστεί, ότι είναι καλά και βγάζει μεγάλη άρνηση σε αυτό, δεν αισθάνεται υπέροχα σε αυτή την κατάσταση. Όταν φοβάσαι συνεχώς για την ζωή σου, είναι αυτονόητο να μην βρίσκεις χαρά σε τίποτα και να σε πιάνει απελπισία και στεναχώρια μεγάλη.
  • Ανανέωση Προβλημάτων. Μπορεί να μείνει ο ασθενής σε μία υποτιθέμενη ασθένεια για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μπει στο μυαλό του η σκέψη και για άλλα νοσήματα. Σαν να προσπαθεί επίτηδες να απασχολεί το μυαλό του με τέτοιου είδους εμμονές και σαν να μην έχει άλλα θέματα δραστηριοποίησης παρά μόνο τα ιατρικά, που βέβαια αφορούν την δική του ζωή και ακεραιότητα.
Ποιους αφορά η Αρρωστοφοβία;
 

Αφορά και τους άντρες και τις γυναίκες άνω των 20 ετών. Σπανίως θα εμφανιστεί για πρώτη φορά αυτή η διαταραχή μετά τα 50 έτη. Και όταν εμφανιστεί, εάν δεν διαγνωστεί εγκαίρως και δεν πλαισιωθεί σε Θεραπεία, τότε μπορεί να ταλαιπωρήσει τονασθενή για πάρα πολλά χρόνια έχοντας εξάρσεις και υφέσεις κατά καιρούς. Η Αρρωστοφοβία, επίσης, αφορά περισσότερο τους ανθρώπους που δεν μπορούν να διαχειριστούν το άγχος τους και για εκείνους βιώνεται με έναν ανεξέλεγκτο και επώδυνο τρόπο. Είναι άτομα αρκετά ανασφαλή, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και με μεγάλη δυσκολία να ορίσουν και να υπερασπιστούν την ζωή τους. Τέλος, οι ενήλικες που αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα συνήθως έχουν μεγαλώσει σε οικογένειες, που υπήρχε και άλλο άτομο με παρόμοια χαρακτηριστικά και ανάλογες φοβίες.

Πως αντιμετωπίζεται η Αρρωστοφοβία;
 
Η μέθοδος αντιμετώπισης της Υποχονδριακής Διαταραχής είναι η Ψυχοθεραπεία σε συνδυασμό με κάποια φαρμακευτική αγωγή, εφόσον υπάρχουν και συμπτώματα έντονου άγχους και κατάθλιψης. Σε μερικές περιπτώσεις θα ήταν πολύ βοηθητική και η Οικογενειακή Θεραπεία, μιας και η πορεία της συγκεκριμένης ασθένειας επηρεάζει αρνητικά όλα τα μέλη του Οικογενειακού Περιβάλλοντος.