«Μάικλ Τζόρνταν: ο απόλυτος θρύλος και το ξεκίνημά του (μέρος Γ’)»
Γράφει ο Αλέξανδρος Κουτούβελας
Μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν, το NBA βρισκόταν σε αμηχανία. Περίπου 1,5 χρόνο αργότερα, ο Τζόρνταν αποφάσισε να επανέλθει.
Το 1993-94, χωρίς τον Τζόρνταν, οι Μπουλς πήγαν σχετικά καλά (55-27), αλλά στα πλέι οφς έδειξαν ότι κάτι τους έλειπε. Το 1994-95 οι Μπουλς ξεκίνησαν με 31-31 και ήταν απλά μια μέτρια ομάδα. Ο Τζόρνταν είπε το περίφημο«I’mback»για να ανακοινώσει την επιστροφή του και έπαιξε σε 17 παιχνίδια στο τέλος της κανονικής περιόδου, οδηγώντας τους Μπουλς σε 13-4 σερί και στα πλέι οφς. Σε αυτά τα ματς είχε 26.9 πόντους, 6.9 ριμπάουντ και 5.3 ασίστ. Στο πρώτο ματς, εναντίον των Πέισερς, είχε 19 πόντους, σε αγώνα που έπιασε τη μεγαλύτερη τηλεθέαση για ματς του NBA (κανονικής περιόδου) από το 1975. Στο 4ο ματς από την επιστροφή έβαλε το νικητήριο καλάθι εναντίον της Ατλάντα, ενώ στο 6ο είχε 55 πόντους κατά των Νικς στο Μάντισον.
Το 1995-96 είναι ίσως η μεγαλύτερη σεζόν για τον Τζόρνταν. Οι νέοι Μπουλς, με τον Ρόντμαν στο ρόστερ τους κυριάρχησαναπόλυτα. Το Σικάγο ξεκίνησε με 41-3 και τελείωσε με 72-10 στην καλύτερη σεζόν όλων των εποχών για οποιαδήποτε ομάδα στην ιστορία του NBA. Η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών αποτελούταν από τον Τζόρνταν, που με 30.4 πόντους ήταν 1ος σκόρερ της λίγκας, τον Πίπεν, που ήταν στην καλύτερη πεντάδα, τον Ρόντμαν, που αναδείχτηκε 1ος ριμπάουντερ, τον Κούκοτς, που ήταν ο καλύτερος 6ος παίκτης, με τους Τζόρνταν, Πίπεν, Ρόντμαν να είναι και στην καλύτερη αμυντική πεντάδα. Ο Τζόρνταν ήταν MVPτης κανονικής περιόδου, MVPτου all-stargame και MVPτων τελικών δείχνοντας σε όλο τον πλανήτη ποιος είναι… το αφεντικό του μπάσκετ και καταφέρνοντας κάτι που μόνο ο Ουίλις Ριντ είχε ως τότε (το 1970), ενώ με το 4ο MVP τελικών ανέβηκε στην κορυφή της συγκεκριμένης κατηγορίας. Οι Μπουλς πήγαν με 15-3 στα πλέι οφς κερδίζοντας τους Σόνικς με 4-2. Ο τίτλος ήρθε την «ημέρα του Πατέρα» και ο Τζόρνταν μετά τη στέψη ξέσπασε σε λυγμούς στο πάτωμα των αποδυτηρίων, αγκαλιά με την μπάλα του αγώνα. Το 1996-97, οι Μπουλς και πάλι έκαναν περίπατο με 69-13 στην κανονική περίοδο και έφτασαν ως τον τίτλο κερδίζοντας τους Γιούτα Τζαζ στους τελικούς. Στον πρώτο τελικό ο Τζόρνταν έβαλε το buzzer-beater για τη νίκη, ενώ στον κρίσιμο 5ο αγώνα (με το σκορ στο 2-2) έδωσε μια μεγάλη παράσταση. Το λεγόμενο «Flugame»έμεινε στην ιστορία με τον Τζόρνταν εμπύρετο και αφυδατωμένο να βάζει 38 πόντους και το καθοριστικό τρίποντο στο τέλος και μετά να καταρρέει λιπόθυμος στα χέρια του Σκότι Πίπεν. Οι Μπουλς έκαναν το repeat και ο Τζόρνταν πήρε και το 5ο MVPτελικών. Μάλιστα, εκείνη τη σεζόν, ο Τζόρνταν πέτυχε το μόνο triple-double στην ιστορία των all-stargame, αλλά δεν πήρε τον τίτλο του MVP. Το 1997-98 τίποτα δεν άλλαξε. Ξανά κυριαρχία με 62-20, ξανά 1ος σκόρερ με 28.7 πόντους, MVPκανονικής περιόδου, καλύτερη πεντάδα, καλύτερη αμυντική πεντάδα, all-stargameMVP, ξανά τελικοί με τους Τζαζ, ξανά 4-2. Στο 6ο παιχνίδι με τους Μπουλς να χάνουν με 3 πόντους, ο Τζόρνταν σκοράρει με ντράιβ, μετά κλέβει την μπάλα στη ρακέτα των Μπουλς από τον Μαλόουν και με 6.6 δευτερόλεπτα σκοράρει το ίσως πια γνωστότερο σουτ του, πάνω από τον πεσμένο από την προσποίηση Μπράιον Ράσελ για το πρωτάθλημα των Μπουλς. Το παιχνίδι αυτό είναι το ματς με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στην ιστορία του NBA.
Το καλοκαίρι με το lock-out να έρχεται, τους Μπουλς να φαίνεται ότι θα διαλυθούν αλλάζοντας το ρόστερ τους (Πίπεν, Ρόντμαν ήθελαν να φύγουν, και ο Τζάκσον), αλλά και για προσωπικούς λόγους, ο Τζόρνταν αποχώρησε για δεύτερη φορά από το μπάσκετ: «Αυτή τη στιγμή δεν έχω πνευματικές προκλήσεις όπως στο παρελθόν ώστε να συνεχίσω ως παίκτης του μπάσκετ». Μάλιστα, τον Γενάρη του 1999 δήλωσε ότι κατά 99,9% δεν θα πατούσε ξανά παρκέ ως παίκτης, “αλλά πάντα θα υπάρχει αυτό το 1%“.
Μετά το 2ο three-peat ο Τζόρνταν αποχώρησε από τα γήπεδα, ανακοινώνοντας την απόφασή του επίσημα στις 13 Ιανουαρίου του 1999. Ένα χρόνο αργότερα, στις 19 Ιανουαρίου του 2000 επέστρεψε στο NBA, όμως όχι ως παίκτης, αλλά ως εν μέρει ιδιοκτήτης και Πρόεδρος των Ουάσινγκτον Ουίζαρντς.
Στις 25 Σεπτεμβρίου του 2001ο Τζόρνταν ανακοίνωσε την επιστροφή του στο μπάσκετ, προσθέτοντας ότι θα δωρίσει την αμοιβή του στις οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου στους «Διδύμους Πύργους» της Νέας Υόρκης. Μπορεί να μην ήταν ο παλιός Τζόρνταν, αλλά στα 38 του παρέμενε ο μεγαλύτερος θρύλος του μπάσκετ. Έχοντας αλλάξει πλήρως το στιλ του, ο Τζόρνταν μπορούσε με ευκολία να σκοράρει από μέση και μακρινή απόσταση, δίχως πολλές φορές να ιδρώνει καν απέναντι σε κατά πολύ νεότερους αμυντικούς. Η χρονιά του τελείωσε μετά από 60 παιχνίδια, καθώς έκοψε τους συνδέσμους στο δεξί του γόνατο, αλλά ως τότε είχε στα 38 του 22.9 πόντους, 5.7 ριμπάουντ, 5.2 ασίστ και 1.42 κλεψίματα όντας 1ος σκόρερ, πασέρ και «κλέφτης» της ομάδας. Όμως, ο τραυματισμός έκανε πολλούς να σκεφτούν ότι στα 39 του θα έδινε τέλος στην καριέρα του. Ο Τζόρνταν δεν ήθελε να φύγει έτσι από τα παρκέ, το ήθελε με τους δικούς του όρους και το έκανε με τους δικούς του όρους. Ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψει για ακόμη μία σεζόν, το 2002-03. Σε μια χρονιά που ο Τζόρνταν έγινε 40 ετών, γέμισε την ιστορία του με πολλά ακόμη ρεκόρ. Στις 11 Απριλίου «κλείδωσε» τη θέση του πρώτου σκόρερ σε μέσο όρο όλων των εποχών στο NBA με 30.12 μέσο όρο καριέρας, ενώ στις 8 Απριλίου με 26 πόντους και 10 ριμπάουντ εναντίον των Καβαλίερς είχε κάνειτο 200ο double-double της καριέρας του. Ρεκόρ χρονιάς οι 45 πόντοι με τους Χόρνετς, τα 14 ριμπάουντ με τους Χοκς και οι 12 ασίστ με τους Κλίπερς. Μέσα στη χρονιά ξεπέρασε και τον Ουίλτ Τσάμπερλεν και ανέβηκε στην 3η θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο NBAόταν εναντίον των Χόρνετ έφτασε τους 31.420 πόντους.
Στο τελευταίο του ματς στο Σικάγο, οι οπαδοί των Μπουλς τον χειροκροτούσαν όρθιοι επί 4 λεπτά! Ο τελευταίος του αγώνας στο NBA ήταν στις 16 Απριλίου του 2003 στη Φιλαντέλφια. Ο Τζόρνταν τελείωσε το ματς με 15 πόντους, 4 ριμπάουντ και 4 ασίστ. Αποχώρησε από το παρκέ με 4:13 για το τέλος της τρίτης περιόδου, αλλά από το ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου όλο το γήπεδο φώναζε «WewantMike» (σ.σ. «Θέλουμε τον Μάικ»). Ο Νταγκ Κόλινς τον πίεσε και ο Τζόρνταν (που είχε ήδη βάλει πάγο στα γόνατά του), μπήκε μέσα 2:35 πριν το τέλος. Στο 1:45 ο Έρικ Σνόου του έκανε επίτηδες φάουλ, ο Τζόρνταν έβαλε και τις δύο βολές και μετά ο Μπόμπι Σίμονς έκανε επίτηδες φάουλ στον Τζον Σάλμονς για να μπορέσει ο Τζόρνταν να βγει αλλαγή για τελευταία φορά στην καριέρα του. Ολόκληρο το γήπεδο (21.257 φίλαθλοι), συμπαίκτες, αντίπαλοι, διαιτητές και γραμματεία σηκώθηκαν όρθιοι και τον χειροκροτούσαν επί τρία λεπτά.
