«Δάμων & Φιντίας»
Γράφει ο Δημήτρης Βατίστας
Δεν πάνε μέρες που έτυχε να δω την πρώτη διαφήμιση για τα Χριστούγεννα σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, η οποία με έκανε να σκεφτώ και να αναλογιστώ σχετικά με το τι θα πει η λέξη φίλος, φιλία και όλα τα παράγωγά της, απλά ή σύνθετα.
Φίλους όλοι έχουμε κάνει και έχουμε ξεχάσει πάρα πολλές φορές. Τι είναι αυτό που σε κάνει να ορίσεις κάποιον φίλο σου, από το να τον κατατάξεις στη «γκάμα» των γνωστών σου; Οι φίλοι είναι το πιο σπουδαίο πράγμα για έναν άνθρωπο μετά την οικογένειά του. Κανείς, νομίζω, δεν θα μπορούσε να ζήσει χωρίς φίλους, γιατί μέσω αυτών το άτομο συμφιλιώνεται, οριοθετείται και μπαίνει σε μια διαδικασία που μαθαίνει να ακούει, να δέχεται κριτική, θετική ή αρνητική, να επαινείται για σπουδαία πράγματα και «κατορθώματα».
Ποιος ορίζει όμως το ποιος είναι καλός φίλος; Νομίζω, ότι αυτόν που πρέπει να αποκαλέσεις φίλο θα πρέπει να είναι άτομο που δείχνει αφοσίωση, κατανόηση, υπομονή και επιμονή. Είναι αυτός που θα σε καθοδηγεί σωστά χωρίς να ακολουθεί και να προτάσσει το συμφέρον του. Οι φίλοι – για τη νέα γενιά κολλητοί – αποδεικνύονται στα δύσκολα και όχι στα εύκολα και καθημερινά. Εκεί επιβεβαιώνεις, ότι μπορείς και συνεχίζεις και δεν εγκαταλείπεις στην πρώτη δυσκολία, όπου βλέπεις τα πόδια σου να τρέμουν και να μη σ’ αντέχουν.
Οι φίλοι πρέπει να είναι άτομα εμπιστοσύνης και όχι κακόβουλοι που κύριο στόχο έχουν να σε βλάψουν και να σε κάνουν να νιώσεις κατώτερος. Πρέπει να τους διακρίνει η διορατικότητα, ο ρεαλισμός και η αμεροληψία, ώστε να είναι σε θέση να σε συμβουλέψουν κατάλληλα, την κατάλληλη στιγμή. Φίλος, είναι αυτός που χαίρεται και λυπάται με τη ευτυχία σου και τη δυστυχία σου αντίστοιχα.
Θα έλεγα πως δεν είναι καθόλου εύκολο να διακρίνεις όλα αυτά τα χαρακτηριστικά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο καιρός είναι ο καλύτερος κριτής που θα σου υπενθυμίσει αν όλες αυτές οι επιλογές σου, βαίνουν καλώς ή απλά ότι πρέπει να αλλάξεις την «ρότα» σου. Η λάθος πορεία το μόνο που έχει να σου προσθέσει είναι εμπειρία. Έτσι, όπως λέει και ο Κ. Καβάφης, σημασία δεν έχουν οι «Ιθάκες» αλλά το ταξίδι.
Πολλοί είναι αυτοί που θα εγκαταλείψουν και λίγοι που θα κατασταλάξουν. Λίγοι είναι αυτοί οι φίλοι που έρχονται πραγματικά για να μείνουν, αλλά πολλοί είναι αυτοί που φεύγουν καν πριν γίνουν.
Έτσι ακριβώς γίνεται. Η ιστορία του μικρού Σαμ μας διδάσκει πολλά. Η αγάπη και η πραγματική αφοσίωση είναι τα χαρακτηριστικά της πραγματικής φιλίας μέσα από το μήνυμα αυτής της διαφήμισης, που για άλλους μπορεί να χαρακτηρισθεί μια ταινία μικρού μήκους. Αυτά τα τόσο σπουδαία μηνύματα σε τόσο δύσκολες εποχές, που όλες οι αξίες περνούν κρίση και δοκιμάζονται, είναι τόσο απαραίτητα και αποτελούν τροφή για αναστοχασμό.
