«Η ρύθμιση των οφειλών προς το Δημόσιο και ο σκελετός της Αμφίπολης»
Γράφει ο Αχιλλέας Ε. Αρχοντής
Λένε ότι όταν μια κυβέρνηση θέλει να εφαρμόσει κάποιο επαχθές μέτρο ρίχνει το επικοινωνιακό βάρος σε θέματα που μπορούν να συγκινήσουν το ευρύ κοινό, δηλαδή τους παθόντες από το μέτρο που πρόκειται να εισαχθεί. Ίσως να μην είναι παρά ένας ακόμα «αστικός μύθος». Ας δούμε όμως το παράλληλο χρονικό δυο υποθέσεων, φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους:
– Στις 11.11.2014, δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση της ΓΓΔΕ κ. Αικατερίνης Σαββαΐδου για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τη φορολογική διοίκηση έως και σε 100 δόσεις. Μια απόφαση πολυαναμενόμενη, που επρόκειτο να φέρει – πιθανώς – κάποια ανακούφιση στα ήδη βεβαρυμμένα νοικοκυριά, μια και θα μπορούσαν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους σε 72 έως 100 δόσεις.
– Στις 12.11.2014 το μεσημέρι, ανακοινώνεται ότι στον περιλάλητο, πια, τύμβο της Αμφίπολης βρέθηκε σκελετός, ο οποίος θα εξεταστεί για να βρεθεί σε ποιον ανήκει, πότε χρονολογείται, και λοιπά. Μια αναμφίβολα σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη, που κατακλύζει τα μέσα ενημέρωσης, στρέφοντας την προσοχή του κόσμου στο μνημείο του λόφου Καστά. Σύμφωνα με τη διατύπωση πολλών ΜΜΕ, «ολόκληρη η Ελλάδα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα»…
– Στις 12.11.2014 το απόγευμα, ανακαλείται μέρος της απόφασης της ΓΓΔΕ (η οποία απόφαση ήδη έχει δημοσιευτεί στο Φ.Ε.Κ., άρα έγινε νόμος του κράτους) και ανακοινώνεται ότι από τη ρύθμιση των οφειλών προς το Δημόσιο, εξαιρούνται οι μη ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΕΝΦΙΑ και του φόρου εισοδήματος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι: Οι οφειλές του ΕΝΦΙΑ και του φόρου εισοδήματος που μπορούν να ρυθμιστούν σε 72 ή 100 δόσεις είναι μόνο αυτές που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες έως και την 1η Οκτωβρίου 2014. Δηλαδή, η πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ και οι δυο ή τρεις (ανάλογα με τον χρόνο εκκαθάρισης) δόσεις του φόρου εισοδήματος, ο οποίος, ας το υπενθυμίσουμε, εφέτος είναι πολύ μεγαλύτερος από τα προηγούμενα χρόνια. Όσες οφειλές καταστούν ληξιπρόθεσμες από 1.10.2014 και μετά, θα μπορούν να υπαχθούν μόνο στην πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων. Σημειωτέον, η νέα αυτή ρύθμιση των 72 ή 100 δόσεων, που ανακοινώθηκε «εν χορδαίς και οργάνοις», έμελλε να εξυπηρετήσει τις οφειλές των βαριά φορολογουμένων Ελλήνων, επειδή θεωρήθηκε ότι, σύμφωνα με το σαφώς μειωμένο εισόδημα των πολιτών, η ρύθμιση των 12 δόσεων ΔΕΝ είναι βιώσιμη.
Η δικαιολογία για την αλλαγή αυτή, είναι: «δεν μας αφήνει η τρόικα». Οι πληροφορίες, επίσης, φέρουν την κ. Σαββαΐδου πολύ ενοχλημένη για το «άδειασμα» που υπέστη από το κυβερνητικό επιτελείο. Φήμες μάλιστα λένε ότι σκέφτεται ακόμα και την παραίτηση.
Γεννούνται λοιπόν, κάποιες εύλογες απορίες:
– Τελικά, ποιες οφειλές θα ενταχθούν στη ρύθμιση; Στην ουσία, μόνο οι οφειλές από τον ΦΠΑ φαίνεται ότι μπορούν να ενταχθούν στο μέτρο αυτό. Συνεπώς, ποιον εξυπηρετεί μια τέτοια ρύθμιση; Πάντως όχι το μεγαλύτερο μέρος των οφειλετών του Δημοσίου.
– Κατά πόσον είναι αξιόπιστη μια κυβέρνηση – οποιαδήποτε κυβέρνηση – που νομοθετεί και μετά «ξενομοθετεί», υπακούοντας σε κελεύσματα ξένων παραγόντων, τα οποία μάλιστα της επιβάλλονται μέσω e-mail; Δεν το ξέρω, αλλά στους παλιότερους φέρνει μνήμες από άλλες εποχές, κατά τις οποίες χύθηκε ακόμα και αίμα για να μην επανέλθουν.
– Τα δελτία ειδήσεων τι θα παίζουν; Την υπαναχώρηση στα ξένα κέντρα αποφάσεων της κυβέρνησης που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, ή την γεωμετρία, το περιεχόμενο, τις εικασίες και τις προγονόπληκτες ανακοινώσεις από την Αμφίπολη;
Ο χρόνος θα δείξει αν κι αυτό θα πνιγεί μέσα στον ορυμαγδό των ανακοινώσεων για τον «ένοικο» της Αμφίπολης. Και είναι κρίμα, πολύ μεγάλο κρίμα κι άδικο, μια τέτοια σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη, που αναμένεται να φωτίσει πολλά σημεία της Ιστορίας, να χρησιμοποιείται ως προπέτασμα καπνού για μικροπολιτικές επιδιώξεις και εξαπάτηση του ελληνικού λαού. Ήδη η διαδικασία για την εκλογή του ανώτατου άρχοντα της χώρας έχει εκφυλισθεί σε μια άνευ προηγουμένου κομματική αντιπαράθεση, η οποία πόρρω απέχει από την ουσία. Ήδη ο θεσμός του Προέδρου έχει τρωθεί σοβαρά από την πολεμική πρακτική των πολιτικών κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία. Ήδη ο ελληνικός λαός, ακόμα πληρώνει… Μακριά από τη στήλη αυτή η επιθυμία να κρίνει τον έναν ή τον άλλον πολιτικό σχηματισμό. Όμως, λίγη σοβαρότητα και υπευθυνότητα, είναι κάτι που θα απαιτούσε και ο «ένοικος» της Αμφίπολης. Όποιος ή όποια κι αν είναι…
*photo ΥΠΠΟΑ
