«Η απόφαση»
(απόσπασμα από το βιβλίο «Ένας Έλληνας από τη Σκιάθο»)
Στη Σκιάθο όμως, τα πράγματα ήσαν πολύ καλύτερα. Πάσχιζαν να κρύψουν από τους κατακτητές τις κότες και τα αυγά τους, το ψωμί και το τυρί τους, μα η Ελένη τα κατάφερνε, τα βόλευε. Κανείς δεν πείνασε μέσα στο σπίτι της!
Ο Περικλής άκουγε, κρυφά τις νύχτες, ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς, στο ραδιόφωνο του γείτονα, με μεγάλο κίνδυνο.
Μάθαιναν πως δειλά-δειλά, άρχιζαν να δημιουργούνται αντιστασιακές ομάδες, σ’ όλη την Ευρώπη. Μια παγκόσμια αντίδραση άρχισε να οργανώνεται μεθοδικά, σ’ όλα τα κράτη, εναντίον του άξονα.
Πολλοί Σκιαθίτες τότε, το πήραν απόφαση κι έφυγαν μακριά, να πολεμήσουν τον ναζισμό, αλλά και τον φασισμό, να αντιταχθούν στα αρρωστημένα μυαλά, που κυριαρχούσαν μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ στην Ευρώπη, όλο και πιο πολύ στην ανθρωπότητα. Συναντήθηκαν με στελέχη των Ευρωπαίων συμμάχων.
«Πρέπει να αντισταθεί η ανθρωπότητα, πρέπει να σηκώσει ανάστημα στον άξονα… Η λαίλαπα που σαρώνει την Ευρώπη πρέπει να ανακοπεί. Όσες θυσίες κι αν χρειαστούν! Όσες ζωές κι αν πρέπει να θυσιαστούν!», τόνισαν οι συντονιστές της πανευρωπαϊκής αντίστασης κατά του άξονα.
Το πήρε απόφαση η Ευρώπη, το πήρε απόφαση και η μικρή Ελλάδα.
Μπήκε στην αντίσταση ο Περικλής.
Για χάρη των παιδιών του.
Για χάρη της Σκιάθου.
Για χάρη της Ελλάδας!
Για χάρη της ψυχής του, που έτρεφε και καλλιεργούσε μια ελευθερία ζόρικη, που δε χωρούσε σε μια ζωή μίζερη, ηττοπαθή, άπραγη…
