«Περί γλωσσικών διαφωνιών…»
«Ο κρόκος του αυγού είναι άσπρος» ή «ο κρόκος του αβγού είναι άσπρος»; Ποιό από τα δύο είναι σωστό; Ατέλειωτες βαθυστόχαστες συζητήσεις έγιναν μια φορά σε ένα χωριό για το θέμα αυτό ανάμεσα σε δυο δασκάλους… Και δώσ’ του διαφωνίες… και δώσ’ του να κατεβαίνουν Μπαμπινιώτηδες και Τριανταφυλλίδηδες… και να οι αναλύσεις… Και «είσθε αναλφάβητος, αγαπητέ»! Και «μα ποιός δάσκαλος σας πέρασε από την πρώτη δημοτικού, φίλτατε!» Και να οι θεατές, να παρακολουθούν την τιτανομαχία των συζητητών! Η αγωνία στο κατακόρυφο! Τα στοιχήματα πέφτανε βροχή! Μέχρι που κάποιο γεροντάκι, που δεν διεκδικούσε δάφνες μόρφωσης – ζήτημα είναι αν πήγε μέχρι την τρίτη δημοτικού, μετά πήγε να βοσκήσει πρόβατα – σήκωσε το μπαστούνι του κι άρχισε να τους κοπανάει κατακέφαλα. «Άχρηστοι», τους είπε, «τζάμπα τα μάθατε τα γράμματα! Τι κάθεστε και μολογάτε, ωρέ; Κι εσείς ωρέ,» είπε σ’ αυτούς που τους παρακολουθούσαν «τι κάθεστε και τους ακούτε; Τούτοι εδώ, ούτε πώς είναι η κότα δεν ξέρουν! Δεν καταλαβαίνετε ότι θέλουν να σας τραβήξουν την προσοχή; Να σας κάνουν τον έξυπνο για να μπορούν μετά να σας βάλουν να μαλώσετε και να πλερώσετε τον τζερεμέ; Εσείς θα πληρώσετε τα στοιχήματα, κι αυτοί μετά θα τα μοιραστούνε! Όπως κι αν το γράψετε ωρέ, ο κρόκος είναι κόκκινος!»