«Το Υπ. Οικονομικών έχει συναίσθηση της πραγματικότητας;»
Το Υπουργείο Οικονομικών έχει συναίσθηση της πραγματικότητας; Πολύ αμφιβάλλω. Εκτός από τις πασίγνωστες, πλέον, αδυναμίες του TAXISNET να ανταποκριθεί στον προορισμό του, παρατηρούμε τον τελευταίο καιρό έναν καταιγισμό αλλοπρόσαλλων και καταστροφικών αποφάσεων, οι οποίες, σε συνδυασμό με την ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιληφθεί το τι γίνεται γύρω της, σφίγγουν κι άλλο τη θηλιά γύρω από το λαιμό των μικρών επιχειρήσεων.
Γράφει ο Αχιλλέας Ε. Αρχοντής
Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
α) Φορολόγηση 26% από το πρώτο ευρώ, χωρίς να αναγνωρίζεται κανενός είδος καταναλωτικής ή ιατρικής δαπάνης. Κι αυτό προβλέπεται για τους ελεύθερους επαγγελματίες και μόνο, σαν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Κραυγαλέα παραβίαση της αρχής της ισονομίας που προβλέπεται από το ελληνικό Σύνταγμα.
β) Το απίστευτο μπάχαλο με τον ΕΝΦΙΑ. Με λίγα λόγια:
-Αρχές Αυγούστου εκτυπώναμε λανθασμένα ΕΝΦΙΑ.
-Μέσα Αυγούστου εκτυπώναμε ανάλυση πληρωμών με 5 δόσεις
-Αρχές Σεπτέμβρη εκτυπώνουμε ΕΝΦΙΑ χωρίς τις νόμιμες απαλλαγές.
-Μέσα Σεπτέμβρη εκτυπώνουμε ανάλυση πληρωμών με 6 δόσεις
-Αρχές Οκτώβρη θα εκτυπώνουμε τα διορθωμένα ΕΝΦΙΑ με τις απαλλαγές.
-Μέσα Οκτώβρη θα συντάσσουμε νέα Ε9 ή διορθώσεις
-Αρχές Νοέμβρη θα εκτυπώνουμε τα καινούρια ΕΝΦΙΑ βάσει των διορθώσεων στο Ε9.
Κι όλα αυτά εν μέσω δυσλειτουργιών του TAXISNET, το οποίο, θυμίζουμε, την Κυριακή, 28/9, και ενώ η προθεσμία πληρωμών έληγε στις 30/9, ήταν κλειστό. Αποτέλεσμα; Δύο θάνατοι συνανθρώπων μας, ενός 70χρονου στην ουρά της Τράπεζας επειδή κανένας, μα κανένας δεν φρόντισε «αρμοδίως» να τον ενημερώσει ότι αν πάει να πληρώσει με την ησυχία του σε λίγες μέρες η προσαύξηση της δόσης θα είναι μόλις 0,73%, κι ενός 44χρονου λογιστή που πέθανε από ανακοπή στο γραφείο του με τα χαράτσια και τους φόρους στα χέρια.
γ) Η ανεφάρμοστη και τελείως εξωπραγματική εξαγγελία περί «απόδοσης του ΦΠΑ» με την είσπραξη. Εξήγγειλε, λοιπόν, ο πρωθυπουργός ότι ο ΦΠΑ θα αποδίδεται όταν πραγματικά θα εισπράττεται, και όχι όταν εκδίδεται το σχετικό τιμολόγιο, όπως ισχύει μέχρι τώρα. Πέραν του ότι αυτό απαιτεί λογιστική παρακολούθηση διαφορετική από αυτήν (την απλογραφική) που είχαν συνηθίσει οι μικρές επιχειρήσεις (γιατί σε αυτές αφορά, στο μέτρο εντάσσονται οι επιχειρήσεις με τζίρο κάτω από 500.000 €), άρα αυξάνεται κατακόρυφα το λογιστικό και διαχειριστικό κόστος, έρχεται η ΓΓΔΕ κ. Σαββαϊδου με εγκύκλιό της να ορίσει ότι και η πληρωμή με ετεροχρονισμένη επιταγή συνιστά εξόφληση, άρα και απόδοση του φόρου. Αν, δηλαδή, κάποιος εκδώσει τιμολόγιο και λάβει επιταγή, π.χ., τετράμηνης διάρκειας, θεωρείται ότι εξοφλήθηκε και συνεπώς πρέπει να αποδώσει τον φόρο. Οπότε, άνθρακες ο θησαυρός… Το άλλο σημείο της εγκυκλίου, που ορίζει ότι ο ΦΠΑ πρέπει να αποδίδεται ακόμα κι αν εισπραχτεί προκαταβολή, έστω κι αν δεν εκδοθεί το σχετικό παραστατικό, το αφήνω ασχολίαστο ως κωμική νότα.
δ) Με τις νέες διατάξεις του φορολογικού νόμου, ορίζεται ότι δεν θα εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων αγορές ή δαπάνες άνω των 500 €, δημιουργώντας το απόλυτο χάος. Ήταν πολλοί, πάρα πολλοί επαγγελματίες οι οποίοι, παραπληροφορημένοι και χωρίς επίσημη ανακοίνωση, αρνούνταν να λάβουν τέτοια τιμολόγια χωρίς εξόφληση μέσω Τραπέζης, φοβούμενοι μήπως θεωρηθεί εικονική η συναλλαγή! Κάτι τέτοιο, βεβαίως, δεν ισχύει. Μόλις στις 2.10.2014 εξέδωσε η ΓΓΔΕ την «ερμηνευτική» της ως άνω απόφασης. Σύμφωνα με αυτή, λοιπόν, θα πρέπει να παρακολουθείται η κίνηση του λογαριασμού του κάθε προμηθευτή και ο τρόπος εξόφλησής του. Δεν θα επεκταθώ σε κουραστικές τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά οποιονδήποτε λογιστή κι αν ρωτήσετε, θα σας πει ότι αυτό είναι όχι μόνον ανεφάρμοστο, αλλά συνιστά και καταστρατήγηση της νομοθεσίας που διέπει την τήρηση των απλογραφικών βιβλίων των μικρών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τον Κ.Φ.Α.Σ., οι επιχειρήσεις αυτές δεν παρακολουθούν εισπράξεις και πληρωμές, παρά μόνο έσοδα και έξοδα. Έρχεται λοιπόν το Υπουργείο να ανατρέψει την ίδια τη νομοθεσία του επιβάλλοντας, με πλάγιο τρόπο, την (μερική, έστω) τήρηση διπλογραφικών βιβλίων, ακόμα και στα μπακάλικα της γειτονιάς! Με το ανάλογο κόστος, φυσικά. Ποια θα είναι η συνέπεια μη συμμόρφωσης; Σε μελλοντικό έλεγχο, όλες αυτές οι αγορές, ακόμα κι αν υπάρχουν στα ράφια των καταστημάτων, θα θεωρηθούν ως «μη γενόμενες» και θα προσαυξήσουν τα δηλωθέντα κέρδη…
ε) Από 31/12/2014, όλες οι επιχειρήσεις, ακόμα και οι πιο μικρές, υποχρεούνται σε απογραφή όλων των αποθεμάτων τους. Μέχρι τώρα, οι μικρές επιχειρήσεις δεν είχαν τέτοια υποχρέωση. Ως απόθεμα λαμβάνονταν το 10% των αγορών της χρήσης. Ας αφήσουμε, για την οικονομία της συζήτησης, στην άκρη την αντικειμενική αδυναμία να καθίσει ένας (1) επαγγελματίας, χωρίς κανέναν υπάλληλο, όπως συμβαίνει στα μικρομάγαζα, να μετρήσει και να αποτιμήσει όλο του το εμπόρευμα στις 31/12. Αν λοιπόν, ληφθεί ως απόθεμα έναρξης το 10% των αγορών του 2013 και ως απόθεμα λήξης η πραγματική απογραφή, τότε θα δούμε πλασματικά (αφού δεν λαμβάνεται υπόψη η προηγούμενη πραγματική απογραφή) υπερκέρδη. Συνδυάστε τα με τα προηγούμενα (φορολόγηση 26% χωρίς κανένα απολύτως αφορολόγητο όριο ή δαπάνη, αυξημένες λογιστικές υποχρεώσεις, ΕΝΦΙΑ ακόμα και στην πρώτη κατοικία, χρέη στις Τράπεζες και στον ΟΑΕΕ, για τον οποίο επιφυλάσσομαι σε επόμενο άρθρο) και σχηματίστε μόνοι σας την εικόνα ενός μικρομεσαίου ελεύθερου επαγγελματία που προσπαθεί να ζήσει από το μαγαζάκι του. Ζήτω η ανάπτυξη…
Μικρό Επιλογικό: Το Υπουργείο Οικονομικών, για να μειώσει το λειτουργικό κόστος, έχει σταματήσει να στέλνει εκκαθαριστικά σημειώματα στους φορολογούμενους, αναγκάζοντάς τους να στριμώχνονται στα γραφεία των λογιστών, οι οποίοι με τη σειρά τους αναγκάζονται να αφήσουν όποια δουλειά έχουν για να μεταλλαχθούν από λογιστές σε ΚΕΠ, ενημερώνοντας και εκτυπώνοντας εκκαθαριστικά, ταυτότητες οφειλής, δόσεις φόρων, και άλλα τέτοια ασυναφή με τα κυρίως καθήκοντά τους. Και για όλα αυτά υπάρχει ένα κόστος, το οποίο, και λογικά, μετακυλύεται στον φορολογούμενο. Και καλά ως εδώ. Το Υπουργείο κάνει οικονομία στο χαρτί. Γιατί όμως εξακολουθεί να στέλνει εκείνους τους πανάκριβους γαλάζιους φακέλους, οι οποίοι σε ενημερώνουν ότι σε λίγες μέρες είναι η προθεσμία να πληρωθεί κάποιος φόρος; Ενημέρωση χωρίς ουσία, σπατάλη υλικού, έμψυχου και άψυχου, και επιβάρυνση του ΑΕΠ.
Αναρωτιόμουνα σε προηγούμενο άρθρο μου αν το τέλος του κατήφορου είναι ο πάτος. Τώρα αναρωτιέμαι πού είναι, εν τέλει, αυτός ο πάτος. Απ’ ό,τι φαίνεται, έχει πολύ ακόμα.