«Όσκαρ Ρόμπερτσον: Mr. Triple Double»
Γράφει ο Αλέξανδρος Κουτούβελας
Ο Όσκαρ Ρόμπερτσον γεννήθηκε το 1938 και αγωνίστηκε 14 χρονιές στο NBA.Ήταν 12 φορές all-star, 11 φορές μέρος της καλύτερης πεντάδας του NBA, 1 φορά MVP του πρωταθλήματος. Εκείνος ήταν που οδήγησε τους Μιλγουόκι Μπακς στον μοναδικό τίτλο της ιστορίας τους, το 1970-71. Μέλος του μπασκετικού HallofFame από το 1980, έχει ψηφιστεί ένας από τους 50 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών, ενώ προς τιμήν του το βραβείο του παίκτη της χρονιάς στο Κολέγιο έχει ονομαστεί «Βραβείο Όσκαρ Ρόμπερτσον» (εξάλλου αυτός είναι που έχει τα δύο πρώτα αντίστοιχα βραβεία στην ιστορία).
Όμως, η καριέρα του Ρόμπερτσον σημαδεύτηκε από διαρκή ρατσιστική αντιμετώπιση. Οι καιροί που αγωνιζόταν ήταν πολύ δύσκολοι και οι μαύροι αθλητές δεν είχαν την καλύτερη αντιμετώπιση. Πόσο μάλλον οι μαύροι αθλητές που ήταν καλύτεροι από τους λευκούς. Ο Ρόμπερτσον πέρασε όλη του την καριέρα ως κόκκινο πανί για το NBA, το οποίο τεχνηέντως τον απέκλεισε από κάθε δραστηριότητα μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα. Ο Ρόμπερτσον είναι ίσως ο βασικότερος λόγος που οι παίκτες του σήμερα παίρνουν τα εκατομμύρια που παίρνουν. Κι αν το όλο θέμα προς τα εκεί πήγαινε με τις διαφημίσεις και τη βιομηχανία θεάματος που χτίστηκε γύρω από το αμερικάνικο μπάσκετ, το 1970 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Τότε έγινε η περίφημη «Δίκη του Όσκαρ Ρόμπερτσον». Ο Ρόμπερτσον ήταν πρόεδρος της ομοσπονδίας παικτών του NBA και κατάφερε, πηγαίνοντας τη λίγκα στα δικαστήρια, να αλλάξει πλήρως τους αυστηρούς κανονισμούς για το ντραφτ και τους φρι έιτζεντς του NBA, κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα οι παίκτες να κερδίζουν πολλά περισσότερα χρήματα. Οι παίκτες μέχρι τότε δεν είχαν δικαίωμα να μιλήσουν με άλλες ομάδες, ακόμη και μετά τη λήξη του συμβολαίου τους, αφού ανήκαν απόλυτα στις ομάδες τους. Μετά από 6 χρόνια στα δικαστήρια, το NBA αναγκάστηκε να συμβιβαστεί.
Το μπάσκετ κέρδισε τον Ρόμπερτσον από παιδάκι, γιατί ήταν «το παιχνίδι των φτωχών παιδιών», όπως είπε. O Ρόμπερτσον οδήγησε το λύκειό του (με μόνο μαύρους μαθητές) σε ρεκόρ 31-1 το 1955 και 31-0 το 1956, σε δύο συνεχόμενους τίτλους και στο απίστευτο ρεκόρ των 45 συνεχόμενων νικών. Τα πρωταθλήματα αυτά ήταν τα πρώτα για την Ιντιανάπολις στην ιστορία της. Όμως, οι πολιτικοί επικεφαλής της πόλης μάζεψαν τους μαύρους αθλητές του λυκείου και τους οδήγησαν εκτός πόλης για να γιορτάσουν τον τίτλο, γιατί «οι μαύροι θα διέλυαν την πόλη με τα πάρτι τους». Στο κολέγιο είχε τον εκπληκτικό μέσο όρο των 33.8 πόντων ανά αγώνα, οδηγώντας το Σινσινάτι σε ρεκόρ 79-9 τις τρεις χρονιές που έπαιξε σε αυτό. Έφυγε από το κολέγιο ως 1ος σκόρερ όλων των εποχών στο NCAA, μέχρι να τον περάσει ο Πιτ Μάραβιτς. Ο μέσος όρος πόντων του είναι ο 3ος υψηλότερος στην ιστορία του κολεγιακού πρωταθλήματος. Όμως, οι μέρες του στο κολέγιο ήταν γεμάτες από ρατσιστική αντιμετώπιση. Ήταν ο 5ος μαύρος παίκτης στην ιστορία του Σινσινάτι και πάρα πολύ συχνά κατά τα ταξίδια του κολεγίου του για αγώνες, αναγκαζόταν να κοιμάται σε φοιτητικούς κοιτώνες και όχι σε ξενοδοχεία μαζί με την υπόλοιπη ομάδα, καθώς δεχόταν συνεχείς ρατσιστικές επιθέσεις.
Το καλοκαίρι του 1960 ο Όσκαρ Ρόμπερτσον δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ, όπου επιλέχθηκε στο νούμερο 1 από τους Σινσινάτι Ρόγιαλς (πλέον Σακραμέντο Κινγκς). Στην πρώτη του χρονιά στο NBA, ο Ρόμπερτσον είχε 30.5 πόντους, 10.1 ριμπάουντκαι 9.7 ασίστ, με μέσους όρους σχεδόν τριπλ-νταμπλ. Ήταν προφανώς ρούκι της χρονιάς, στην καλύτερη πεντάδα, στο all-stargame, αλλά οι Ρόγιαλς είχαν ρεκόρ 33-46. Το 1963-64, οι Ρόγιαλς για πρώτη φορά είχαν κι άλλους καλούς παίκτες εκτός του Ρόμπερτσον, όπως τον Τζέρι Λούκας. Έκαναν ρεκόρ 55-25 με τον Ρόμπερτσον να πετυχαίνει 31.4 πόντους, 9.9 ριμπάουντ και 11.0 ασίστ ανά αγώνα, κερδίζοντας τον τίτλο του MVP της χρονιάς για πρώτη και τελευταία φορά στην καριέρα του (όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, τη χρονιά που έκανε μέσο όρο τριπλ-νταμπλ, δεν κέρδισε το MVP). Ήταν ο μόνος αθλητής, εκτός των Τσάμπερλεν και Ράσελ, που από το 1960 μέχρι το 1968 πήρε τίτλο MVP. Στα πλέι οφς κέρδισε τους Σίξερς του Τσάμπερλεν, αλλά αποκλείστηκε από τους Σέλτικς του Ράσελ.
Το καλοκαίρι πριν τη χρονιά 1970-71 οι Ρόγιαλς έστειλαν τον Ρόμπερτσον στους Μιλγουόκι Μπακς για τους… Φλιν Ρόμπινσον και Τσάλι Πολκ. Οι εφημερίδες της εποχής έγραφαν ότι ο Μπομπ Κούζι, προπονητής τους τότε, ζήλευε τη δημοσιότητα που έπαιρνε ο Ρόμπερτοσν. Στον Ρόμπερτσον αυτό στοίχισε αρκετά και δήλωσε: «Νομίζω ότι ο Κούζι έκανε λάθος και δεν θα το ξεχάσω ποτέ». Όμως, στους Μπακς, έχοντας δίπλα του τον νεαρό… Λιου Άλσιντορ (μετέπειτα Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ), είχαν ρεκόρ 66-16 και κατέκτησαν τον τίτλο του 1971, τον μοναδικό στην καριέρα του Ρόμπερτσον.
Πόσο καλός ήταν ο Ρόμπερτσον; «Είναι τόσο καλός που με τρομάζει», είπε κάποτε ο Ρεντ Αουερμπαχ. Ενώ ο Τζέρι Λούκας έδωσε τον επίλογο: «Ήταν εξωπραγματικός, πολύ μπροστά από την εποχή του. Δεν έχει υπάρξει πιο πλήρης παίκτης από τον Όσκαρ».
