Η Μετοχή (γενικά): Συντακτικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας

Επιμέλεια: Άρης Ιωαννίδης

Η μετοχή έχει, όπως και το απαρέμφατο χαρακτήρα τόσο ονόματος όσο και ρήματος. Τη διττή της φύση φανερώνει και ο όρος “μετοχή”, καθώς  “μετέχει”  τόσο στο όνομα,  όσο και στο ρήμα στο μέτρο που παρουσιάζει ιδιότητες και των δύο φαινομένων (Γι’αυτό το λόγο, οι ονοματικοί τύποι του ρήματος αποκαλούνται από κάποιους και “μετοχικοί”).

Συγκεκριμένα, χαρακτήρα ονόματος έχει η μετοχή επειδή κλίνεται όπως ένα  επίθετο κι επειδή μπορεί να ουσιαστικοποιηθεί μέσω ενός άρθρου. Ρηματικό χαρακτήρα έχει επειδή παρουσιάζει  διαθέσεις, χρόνο, όψη ή ποιόν ενεργείας, και επειδή μπορεί να αποκτά ακόμη και διαφορετική τροπική χροιά με τη χρήση του ἄν.

Τη μετοχή τη  χρησιμοποιούμε συνέχεια στη νεοελληνική γλώσσα, με τους δυο τύπους, την ενεργητική, που είναι άκλιτη, με την κατάληξη -οντας ή -ώντας και την παθητική, που είναι ένα επίθετο με κατάληξη -μένος, -μένη, -μένο, π.χ.διαβάζ-οντας, γελ-ώντας, διαβασ-μένος… Στα αρχαία ελληνικά, όμως,  δε συναντάμε άκλιτο τύπο μετοχής. Όλοι οι τύποι μετοχών στα αρχαία ελληνικά, σ’ όλες τις φωνές είναι επίθετα με τρία γένη.

Η  συχνότερη λειτουργία και χρήση της μετοχής στα αρχαία ελληνικά αφορά στη δήλωση ενός ρηματικού περιεχομένου  που υφίσταται είτε παράλληλα με το κύριο ρήμα της πρότασης είτε  πριν είτε από αυτό. Με λίγα λόγια η μετοχή συμπληρώνει  ή προσδιορίζει  το κύριο ρήμα της πρότασης.. Η ενέργεια ουσιαστικά που δηλώνεται με το κύριο ρήμα της πρότασης μπορεί να χαρακτηριστεί και ως “κύρια” ή “πρωτεύουσα”, ενώ εκείνη που εκφράζεται με τη μετοχή ως “συνοδευτική” ή “δευτερεύουσα”.

Η μετοχή έχει τη δυνατότητα  να ουσιαστικοποιηθεί και να χρησιμοποιείται -συνήθως έναρθρη- ως ουσιαστικό, π.χ. ὁ ἄρχων. Στις περιπτώσεις αυτές υπονοείται ένα γενικού χαρακτήρα ουσιαστικό όπως π.χ. ἄνθρωπος ή η αντωνυμία τίς (τί).

Η μετοχή ουσιαστικά είναι ένα ρηματικό επίθετο με τρία γένη και τρεις καταλήξεις (τριγενές και τρικατάληκτο). Μετοχή έχουν ο ενεστώτας, ο μέλλοντας, ο αόριστος και ο παρακείμενος.

Κλίση μετοχών:

α) Οι μετοχές όλων των χρόνων της μέσης φωνής κλίνονται κατά τα δευτερόκλιτα τρικατάληκτα επίθετα:

λυόμενος, λυομένου, κτλ
λυομένη, λυομένης, κτλ
λυόμενον, λυομένου, κτλ
τιμώμενος, τιμωμένου, κτλ
τιμωμένη, τιμωμένης, κτλ
τιμώμενον, τιμωμένου, κτλ
τιθέμενος, τιθεμένου, κτλ
τιθεμένη, τιθεμένης, κτλ
τιθέμενον,τιθεμένου, κτλ

Όμοια κλίνονται και οι μετοχές των άλλων χρόνων: λεξόμενος -η -ον, σωθησόμενος -η -ον, πραξάμενος -η -ον, πεπραγμένος -η -ον, κτλ.

β) Οι μετοχές αρσενικού και ουδετέρου γένους όλων των χρόνων της ενεργητικής φωνής και των παθητικών αορίστων κλίνονται κατά την γ΄ κλίση:

1. σε -ας, ᾶσα, -αν: (κατάτοπᾶς, πᾶσα, πᾶν)

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λύσας, λύσασα, λῦσαν
λύσαντος, λυσάσης, λύσαντος
λύσαντι, λυσάσῃ, λύσαντι
λύσαντα, λύσασαν, λῦσαν
λύσας, λύσασα, λῦσαν
ἱστάς, ἱστᾶσα, ἱστὰν
ἱστάντος, ἱστάσης, ἱστάντος
ἱστάντι, ἱστάσῃ, ἱστάντι
ἱστάντα, ἱστάσαν, ἱστάν
ἱστάς, ἱστᾶσα,ἱστὰν
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λύσαντες, λύσασαι, λύσαντα
λυσάντων, λυσασῶν, λυσάντων
λύσασι, λυσάσαις, λύσασι
λύσαντας, λυσάσας, λύσαντα
λύσαντες, λύσασαι, λύσαντα
ἱστάντες, ἱστᾶσαι, ἱστάντα
ἱστάντων, ἱστασῶν, ἱστάντων
ἱστᾶσι, ἱστάσαις, ἱστᾶσι
ἱστάντας, ἱστάσας, ἱστάντα
ἱστάντες, ἱστᾶσαι, ἱστάντα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές ενεργητικού αορίστου α΄, άσιγμων αορίστων των υγρόληκτων και ενρινόληκτων ρημάτων (ὁ μείνας-ασα-αν, ὁ ἀγγείλας-ασα-αν) καιοιμετοχέςβάς, βᾶσα, βάν, δράς, δρᾶσα, δράν, κ.ά.

2. σε -είς, -εῖσα, -έν: (κατάτοχαρίεις, χαρίεσσα, χαρίεν)

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λυθείς, λυθεῖσα, λυθὲν
λυθέντος, λυθείσης, λυθέντος
λυθέντι, λυθείσῃ, λυθέντι
λυθέντα, λυθεῖσαν, λυθὲν
λυθείς, λυθεῖσα, λυθὲν
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λυθέντες, λυθεῖσαι, λυθέντα
λυθέντων, λυθεισῶν, λυθέντων
λυθεῖσι, λυθείσαις, λυθεῖσι
λυθέντας, λυθείσας, λυθέντα
λυθέντες, λυθεῖσαι, λυθέντα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές α΄και β΄ παθητικού αορίστου (σωθεὶς-εῖσα-έν, ἀπαλλαγεὶς-εῖσα -έν), οιμετοχέςτιθεὶς-εῖσα-έν, ἱείς, ἱεῖσα, ἱένκαι ῥυείς, ῥυεῖσα, ῥυέν, κ.ά.

3. σε -ούς, -οῦσα, -όν: (κατάτο ὁ ὀδούς, τοῦ ὀδόντος) κλίνεταιημετοχήγνοὺς

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
γνούς, γνοῦσα, γνὸν
γνόντος, γνούσης, γνόντος
γνόντι, γνούσῃ, γνόντι
γνόντα, γνοῦσαν, γνὸν
γνούς, γνοῦσα, γνὸν
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
γνόντες, γνοῦσαι, γνόντα
γνόντων, γνουσῶν, γνόντων
γνοῦσι, γνούσαις, γνοῦσι
γνόντας, γνούσας, γνόντα
γνόντες, γνοῦσαι, γνόντα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές ἁλούς, ἁλοῦσα, ἁλόν (μτχ. αορ. β΄τουρ. ἁλίσκομαι), βιούς, βιοῦσα, βιόν (μτχ. αορ. β΄τουρ. ζῶ).

4. σε -ύς, -ῦσα, -ύν: (κατάτο ἱμάς, ἱμάντος) κλίνεταιημετοχήδεικνὺς

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
δεικνύς, δεικνῦσα, δεικνὺν
δεικνύντος, δεικνύσης, δεικνύντος
δεικνύντι, δεικνύσῃ, δεικνύντι
δεικνύντα, δεικνῦσαν, δεικνὺν
δεικνύς, δεικνῦσα, δεικνὺν
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
δεικνύντες, δεικνῦσαι, δεικνύντα
δεικνύντων, δεικνυσῶν, δεικνύντων
δεικνῦσι, δεικνύσαις, δεικνῦσι
δεικνύντας, δεικνύσας, δεικνύντα
δεικνύντες, δεικνῦσαι, δεικνύντα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές ἀπολλύς, ἀπολλῡσα, ἀπολλὺν (μτχ. ενεστώτατουρ. ἀπόλλυμι), δύς, δῦσα, δὺν (μτχ. αορ. β΄τουρ. δύομαι), φύς, φῦσα, φὺν (μτχ. αορ. β΄τουρ. φύομαι) κ.ά.

5. σε ων, -ουσα, -ον: (κατά το ἄκων, ἄκουσα, ἆκον- ἑκών, ἑκοῦσα, ἑκὸν) κλίνονται οι μετοχές λύων και φυγὼν

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λύων, λύουσα, λῦον
λύοντος, λυούσης, λύοντος
λύοντι, λυούσῃ, λύοντι
λύοντα, λύουσαν, λῦον
λύων, λύουσα, λῦον
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λύοντες, λύουσαι, λύοντα
λυόντων, λυουσῶν, λυόντων
λύουσι, λυούσαις, λύουσι
λύοντας, λυούσας, λύοντα
λύοντες, λύουσαι, λύοντα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές ενεργητικού ενεστώτα και μέλλοντα, η μετοχή ενεστώτα του ρ. εἰμίκαιοιμετοχέςκάθεενεργητικούαορ. β΄.

6. σε -ῶν, -ῶσα, -ῶν: (κατάτοΞενοφῶν, -ῶντος) κλίνεταιημετοχήτιμῶν

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
τιμῶν, τιμῶσα, τιμῶν
τιμῶντος, τιμώσης, τιμῶντος
τιμῶντι, τιμώσῃ, τιμῶντι
τιμῶντα, τιμῶσαν, τιμῶν
τιμῶν, τιμῶσα, τιμῶν
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
τιμῶντες, τιμῶσαι, τιμῶντα
τιμώντων, τιμωσῶν, τιμώντων
τιμῶσι, τιμώσαις, τιμῶσι
τιμῶντας, τιμώσας, τιμῶντα
τιμῶντες, τιμῶσαι, τιμῶντα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές των συνηρημένων ρ. σε –άω.

7. σε -ῶν, -οῦσα, -οῡν: (κατάτοπλακοῦς, -οῦντος) κλίνεταιημετοχήδηλῶν

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
δηλῶν, δηλοῦσα, δηλοῦν
δηλοῦντος, δηλούσης, δηλοῦντος
δηλοῦντι, δηλούσῃ, δηλοῦντι
δηλοῦντα, δηλοῦσαν, δηλοῦν
δηλῶν, δηλοῦσα, δηλοῦν
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
δηλοῦντες, δηλοῦσαι, δηλοῦντα
δηλούντων, δηλουσῶν, δηλούντων
δηλοῦσι, δηλούσαις, δηλοῦσι
δηλοῦντας, δηλούσας, δηλοῦντα
δηλοῦντες, δηλοῦσαι, δηλοῦντα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές των συνηρημένων ρ. σε -έω, σε -όω, οι μετοχές του ενεργητικού μέλλοντα των υγρόληκτων και ενρινόληκτων ρημάτων και των υπερδισύλλαβων σε -ιζω: μενῶν, ἀγγελῶν, κομιῶν, κ.ά.)

8. σε -ώς, -υῖα, -ός: κλίνεταιημετοχήλελυκώς, λελυκυῖα, λελυκὸς

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκὸς
λελυκότος, λελυκυίας, λελυκότος
λελυκότι, λελυκυίᾳ, λελυκότι
λελυκότα, λελυκυῖαν, λελυκὸς
λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκὸς
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
λελυκότες, λελυκυῖαι, λελυκότα
λελυκότων, λελυκυιῶν, λελυκότων
λελυκόσι, λελυκυίαις, λελυκόσι
λελυκότας, λελυκυίας, λελυκότα
λελυκότες, λελυκυῖαι, λελυκότα

Όμοια κλίνονται οι μετοχές ενεργητικού Παρακειμένου και η μετοχή εἰδώς, εἰδυῖα, εἰδός.

9. σε -ώς, -ῶσα, -ώς: κλίνεταιημετοχή ἑστώς, ἑστῶσα, ἑστὼς

ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ἑστώς, ἑστῶσα, ἑστὼςή ὸς
ἑστῶτος, ἑστώσης, ἑστῶ(ό)τος
ἑστῶτι, ἑστώσῃ, ἑστῶ(ό)τι
ἑστῶτα, ἑστῶσαν, ἑστὼςή ὸς
ἑστώς, ἑστῶσα, ἑστὼς ἠ ὸς
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
ἑστῶτες, ἑστῶσαι, ἑστῶτα
ἑστώτων, ἑστωσῶν, ἑστώτων
ἑστῶσι, ἑστώσαις, ἑστῶσι
ἑστῶτας, ἑστῶσας, ἑστῶτα
ἑστῶτας, ἑστῶσας, ἑστῶτα

Όμοια κλίνεται η μετοχή τεθνεώς, τεθνεῶσα, τεθνεὼς (είναιβ΄τύποςμετοχήςτουπαρακειμένουτέθνηκατουρ. ἀποθνῄσκω).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: 
Η κλητική του ενικού των τριτόκλιτων μετοχών σχηματίζεται όμοια με την ονομαστική: ὦ λύσας, ὦ λυθείς, ὦ διδούς, ὦ δεικνύς, ὦ λύων, ὦ τιμῶνκ.τ.λ.

Η μετοχή του αορίστου δεν παίρνει αύξηση.

 Η μετοχή του παρακειμένου διατηρεί τον αναδιπλασιασμό, π.χ. ὁ ἐσκευακώς, ἡ ἐσκευακυῖα, τὸ ἐσκευακός.

Η μετοχή ενεστώτα του ρ. εἰμὶ είναι: ὤν, οὖσα, ὄν.

Το αρσενικό και ουδέτερο γένος των μετοχών όλων των χρόνων της ενεργητικής φωνής κλίνονται σύμφωνα με τη γ΄ κλίση, ενώ το θηλυκό σύμφωνα με τα θηλυκά σε -α της α΄ κλίσης. Επιπλέον, το θηλυκό στη γενική του πληθυντικού τονίζεται πάντοτε στη λήγουσα, π.χ. τῶν λυουσῶν, τῶν λυσουσῶν, τῶν λυσασῶν, τῶν λελυκυιῶν.

___________________________________________

Βιβλιογραφία:

  1. Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας Α’, Β’, Γ” Γυμνασίου, Πολυξένη Μπίλλα, ΟΕΔΒ, Αθήνα, Έκδοση Α 2007
  2. Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής, Α. Β. Μουμτζάκης, ΟΕΔΒ, Αθήνα, Έκδοση 2006
  3. Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, Λιναρδής Ιωάννης, εκδ. Χατζηθωμά, Θεσσαλονίκη, 2009
  4. Εγχειρίδιο γλωσσικής διδασκαλίας, ΟΕΔΒ
  5. Συντακτικό της Αρχαίας ελληνικής, Aναγνωστόπουλος Δ. Βασίλης, Εκδόσεις Αναστασάκη
  6. Ψηφιακά Εκπαιδευτικά Βοηθήματα, Υπουργείο Παιδείας
  7. Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (σε 66 ενότητες), Ν.Σπ. Ασωνίτη, Β.Δ. Αναγνωστόπουλου, Αθήνα χ.χ.
  8. Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, Καραδήμος Ιωάννης, εκδ. Φίλιππος, Θεσσαλονίκη, 1992
  9. Συντακτικόν της Ελληνικής Γλώσσης, Κωνσταντίνος Σ. Κατεβαίνης, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα, 1978

 Άρης Ιωαννίδης*
Φιλόλογος

Πλήρες εκπαιδευτικό υλικό για τα Αρχαία Ελληνικά Λυκείου

1. Αρχαία Α’ Λυκείου, 2. Αρχαία Β’ Λυκείου, 3. Αρχαία Γ’ Λυκείου, 4. Υποστηρικτικό υλικό, 5. Γραμματική, 6. Συντακτικό 7. Άγνωστο κείμενο

Ακολουθήστε την επίσημη σελίδα μας στο facebook schooltime για να βλέπετε τις σημαντικότερες ειδήσεις στη ροή του schooltime.gr

Ακολουθήστε μας στο facebook