«Λίγο πριν ακουστεί το πρώτο κουδούνι»
Γράφει ο Άρης Ιωαννίδης
Καλοκαιρινή ραστώνη τέλος… Όλα τα ωραία άλλωστε κάποτε τελειώνουν. Για πολλούς άλλωστε ήδη ίσως άρχισε ο υπολογισμός των ημερών μέχρι τις πρώτες αργίες του σχολικού έτους… Πρέπει όλοι να μαζέψουμε τα «ασυμμάζευτα» από παραλίες, διακοπές, ξεκούραση και να είμαστε έτοιμοι στις επάλξεις… Όλοι; Όλοι θα είναι στις θέσεις τους ή θα αρχίσει – για μια ακόμη φορά – το νέο σχολικό έτος με αισθητές και φανταχτερές απουσίες;
Η αναμονή, λοιπόν, ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς φτάνει αισίως προς το τέλος της. Τα παιδιά θα συναντήσουν πολλούς συμμαθητές τους μετά από κάποιους μήνες, θα προσαρμοστούν σιγά σιγά στις υποχρεώσεις της νέας τους τάξης, ενώ κάποια άλλα μεταβαίνοντας σε άλλη βαθμίδα εκπαίδευσης ξαφνικά θα βρεθούν οι μικρότεροι του σχολείου, από εκεί που ήταν οι μεγαλύτεροι.
Όλα για κάποιες μέρες κινούνται στο ρυθμό του σχολείου. Αφιερώματα, ρεπορτάζ, φωτογραφίες, πολιτικοί που για μια φορά – ίσως – και τελευταία επισκέπτονται το σεπτό χώρο του σχολείου την ημέρα του αγιασμού για πολλούς και ποικίλους λόγους…
Όλοι, λοιπόν, εκεί. Όλοι αναμένουν το πρώτο εναρκτήριο κουδούνισμα της χρονιάς. Ας ελπίσουμε ότι όντως όλοι και όλα να είναι στη θέση τους. Άψυχο κι έμψυχο υλικό… Βιβλία και καθηγητές που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες του σχολείου και προπάντων των παιδιών… Κι όταν με το καλό πάρουν στα χέρια τους τα βιβλία, το πρώτο ξεφύλλισμα. Η μυρωδιά του νέου χαρτιού, που δύσκολα αφήνει ασυγκίνητο των οποιονδήποτε και που πάντοτε την αναζητούμε επίμονα σε κάθε ηλικία, ως κατάλοιπο των παιδικών, μαθητικών μας χρόνων.
Η αγωνία των παιδιών για τους νέους τους καθηγητές οδεύει κι αυτή προς το τέλος της. « Λες να έχουμε στα φιλολογικά την τάδε…βοήθειά μας», «Μακάρι να μας έχει στα μαθηματικά ο τάδε, είναι πολύ καλός…». Μερικές από τις πάμπολλες απορίες των μαθητών μέχρι τη στιγμή που ο υπεύθυνος της τάξης θα φτάσει με το μαγικό χαρτάκι του προγράμματος και των καθηγητών…Ποικίλα επιφωνήματα χαράς, αγανάκτησης, ανακούφισης, πόνου κατακλύζουν το χώρο.
Βέβαια, στα μάτια και στο μυαλό ενός παιδιού διαφορετικά είναι τα κριτήρια προσδιορισμού ενός καθηγητή ως καλού ή κακού. Η ουσία, όμως, πέρα όλων των άλλων, είναι ότι η πραγματική ανησυχία που πρέπει να καταλαμβάνει τον οποιονδήποτε είναι αν ο συγκεκριμένος καθηγητής έχει προετοιμαστεί κατάλληλα γι’ αυτό που πρόκειται να διδάξει… Η πραγματική ανησυχία έγκειται στα κριτήρια με τα οποία ανατίθεται η διδασκαλία κάποιων αντικειμένων σε κάποιους καθηγητές, οι οποίοι ενδεχομένως δε φέρουν ουδεμία σχέση με αυτό που καλούνται να διδάξουν και για το οποίο βεβαίως οι ίδιοι δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση…
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά. Άλλωστε λίγες ημέρες έμειναν. Ας έχουμε μια γεμάτη, εποικοδομητική, ευχάριστη και πάνω απ’ όλα χωρίς προβλήματα σχολική χρονιά…
