Λένε ότι η πιο βαριά κατάρα είναι η κατάρα της μάνας, η κατάρα της πάντα πιάνει. Σηκώνει νεκρούς από το μνήμα, όπως «στο τραγούδι του νεκρού αδελφού», όπου η αθέτηση της υπόσχεσης εκ μέρους του Κωνσταντή να φέρει πίσω την Αρετή, προκαλεί το παράπονο αρχικά και την οργή της μάνας στη συνέχεια που τον καταριέται με βαριές κατάρες:
«Ανάθεμά σε Κωσταντή και μύρια ανάθεμά σε,
οπού μου την εξόριζες την Αρετή στα ξένα!
Το τάξιμο που μου `ταξες πότε θα μου το κάμεις;
Τον ουρανό έβαλες κριτή και τους Αγιούς μαρτύρους
αν τύχει πίκρα γη χαρά, να πας να μου τη φέρεις».
Από το μυριανάθεμα και τη βαριά κατάρα,
η γης αναταράχθηκε και ο Κωνσταντής εβγήκε.
Είναι τόσο βαριά η κατάρα που ανατρέπονται οι φυσικοί νόμοι, νεκρανασταίνεται ο νεκρός για να εκπληρώσει την υπόσχεση που έδωσε στη μάνα, να φέρει πίσω την Αρετή.
Στο ποίημα του Ι. Πολέμη έχουμε και εδώ μια μάνα που καταριέται το γιο της .
Ο Δήμος ο σκληρόκαρδος
με χέρια αφορεσμένα,
κτυπά και δέρνει αλύπητα
τη μάννα που τον ‘γέννα.
Ως που μια μέρα η δύστυχη,
μες του καημού το βάρος,
πικρά τον καταράστηκε:
– Που να σε κόψει ο Χάρος!
Το λόγο δεν απόσωσε
να κι η κατάρα πιάνει,
να τον κι ο Χάρος πούρχεται
με κοφτερό δρεπάνι.
Τα κόκκαλά του τρίζουνε
τα μάτια αλλοιθωρίζουν,
τα παγωμένα χνώτα του
του λιβανιού μυρίζουν.
– Κυρά, το Χάρο εφώναξες;
εμένα λένε Χάρο
πούναι τον, μάννα, πούναι τον
το γυιο σου να τον πάρω;
– Παράκουσες, κυρ Χάροντα,
μα τη ζωή του Δήμου!
Εγώ για μένα σ’ έκραξα,
όχι για το παιδί μου!
Η μάνα στο ποίημα του Πολέμη, κακοποιείται από το ίδιο της το παιδί, την δέρνει αλύπητα, δικαιολογημένα αγανακτισμένη η μάνα τον καταριέται «να τον κόψει ο Χάρος» μη αντέχοντας άλλο τον ξυλοδαρμό από το γιο της. Ο πόνος της είναι και συναισθηματικός, γιατί το παιδί που μεγάλωσε την κτυπάει με μίσος, πράγμα βαρύ και ασήκωτο. Η κατάρα σκληρή, πιάνει τόπο, εμφανίζεται ο Χάρος. Όταν, όμως, η μητέρα συνειδητοποιεί ότι η κατάρα της έπιασε κι ο Χάρος έχει εμφανιστεί έτοιμος να πάρει τη ζωή του παιδιού της, τότε τα ξεχνά όλα και ζητά να πάρει τη δική της ζωή θυσιάζεται για χάρη του.
Γιώτα Ιωακειμίδου*
Φιλόλογος
