Επιμέλεια: Αχιλλέας Ε. Αρχοντής
Η καινούρια σας ταινία «Στη χώρα που δεν ήξερε κανείς να κλαίει» θα αναφέρεται σε έναν μέλλοντα χρόνο, το 2019. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι το 2019 θα μπορεί να υπάρξει μια χώρα που να αγνοεί το κλάμα;
Θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε οποιοδήποτε χρόνο, είτε στο 19 είτε στο 1919 είτε οπουδήποτε. Δεν κάνω τον προφήτη, ψάχνω να βρω το άχρονο. Είμαστε ανώνυμα παιδιά του πονηρού Οδυσσέα αλλά και του φιλότιμου Αίαντα.
Σε προηγούμενη συνέντευξή σας κάνατε την αυτοκριτική σας για τα χρόνια που κάνατε διαφημίσεις «διαφθείροντας το κοινό». Δεν μπορεί μια διαφήμιση να είναι έργο τέχνης ή μια καλογυρισμένη, ακόμα και «ποιοτική» ταινία να διαφθείρει το κοινό;
Μια διαφήμιση δεν είναι ποτέ έργο τέχνης, αλλά μοιάζει. Είναι σαν τον «κατασκευαστή κλουβιών» του Πάνου Κουτρουμπούση, που έφτιαχνε κλουβιά για πουλιά αλλά δεν υπήρχαν πουλιά να βάλει μέσα. Η διαφήμιση είναι ένα κλουβί που κελαηδάει. Από την άλλη μια ποιοτική ταινία πράγματι μπορεί να είναι εργαλείο προπαγάνδας. Πάρε παράδειγμα το «Θωρηκτό Ποτέμκιν» του Αϊζενστάϊν. Αριστούργημα, αλλά υπηρέτησε πιστά τη σταλινική προπαγάνδα.
Η οικονομική κρίση είναι μια πραγματικότητα. Θεωρείτε ότι είναι καιρός να ξηλωθούν ιδεολογίες και ιδεοληψίες και να ζήσουμε με δίχως σημαίες και δίχως ιδεολογίες, δίχως καβάντζα καμιά;
Οι σημαίες δεν έχουν ημερομηνία λήξης, οι ιδεολογίες έχουν, η καβάντζα τους το ίδιο…
Ποια είναι η σχέση σας με την ύπαιθρο και τους ανθρώπους της; Τι μπορεί να δώσει σε έναν κάτοικο μιας μεγάλης πόλης και μάλιστα καλλιτέχνη η συναναστροφή του με τους ανθρώπους ενός χωριού;
Όλοι από χωριό είμαστε. Είναι θέμα ποιότητας. Στο χωριό απασχολούνται με τα πραγματικά, παράγουν αληθινό πλούτο. Στις πόλεις με τις υπηρεσίες, παράγουν αέρα κοπανιστό. Στο χωριό βλέπω γύρω μου την πραγματικότητα και ισορροπώ, έρχομαι στα ίσια μου.
Θα γυρίζατε ποτέ μια ταινία αποκλειστικά και μόνο με ερασιτέχνες; Αν ναι, τι θα προσδοκούσατε και τι θα φοβόσασταν από ένα τέτοιο εγχείρημα;
Η λέξη «ερασιτέχνης» περιέχει τη λέξη «έρωτας». Ο ερασιτέχνης θέλει να εκφραστεί. Ο επαγγελματίας το κάνει για λεφτά. Αν ο επαγγελματίας δεν μπορεί να εκφραστεί ως ερασιτέχνης, δεν τον κρατάω, φεύγει.
Αν φοβάμαι κάτι από ένα τέτοιο εγχείρημα; Όχι, τίποτα δεν φοβάμαι.
Μετά από τόσα χρόνια ζωής και Τέχνης, πόσο νέος και φρέσκος νιώθετε;
Η Τέχνη δεν έχει ηλικία. Υποδύομαι τον αθάνατο.
Άκης Πάνου: ένας αγαπημένος συνθέτης και φίλος. Τι θα λέγατε παρέα σήμερα, στο σπίτι σας στην Αίγινα, όπως κάνατε παλιά;
Μόνο ο Άκης μιλούσε. Εγώ άκουγα. Δεν ξέρω τι θα έλεγε σήμερα. Τα έχει ήδη πει όλα. Το πιθανότερο είναι ότι θα έλεγε κάτι που θα συμβεί σε 10 χρόνια.
Σε δύσκολα χρόνια, ονομάσατε το γιο σας «Τσε». Πώς νιώθετε σήμερα που ο «Τσε» Γκεβάρα είναι εμπόρευμα πάνω σε μπλουζάκια, αφίσες, μπρελόκ, κλπ κλπ κλπ…
Τα δύσκολα είναι τώρα. Τότε ήταν τα εύκολα. Το ποσό της επικήρυξης του Τσε από την CIA είναι μικρότερο από το ποσό που πουλήθηκε το καπέλο του σε πλειστηριασμό. Αξιολογήθηκε ο μπερές ακριβότερος απ’ το κεφάλι του.
Πού σπουδάσατε κύριε Πανουσόπουλε;
Στον παππού μου από την Πέργαμο. Πέντε χρονώ έμαθα τα ελληνικά γράμματα. Είναι οι πιο σοβαρές σπουδές που έκανα. Ήταν παπάς. Δεν μου έλεγε για το Χριστό, την Παναγία και τους αγίους, αλλά για τα ελληνικά γράμματα. Η κληρονομιά που μου άφησε ήταν η γλώσσα.
♦ Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο facebook # schooltime
