«Ποίηση...» της Γιώτας Ιωακειμίδου«Ποίηση…»

Γράφει η Γιώτα Ιωακειμίδου 

Στο χωριό μου τέτοια εποχή βουνά από χιόνι

Θυμάσαι το απέραντο άσπρο που μας τύφλωνε;

Στα κεραμίδια μας κούρνιαζαν τα σπουργίτια

Τα βλέπεις;

Τον Δεκέμβρη φυσούσε δυνατός αέρας

Τον ακούς ακόμα;

Στο απέναντι βουνό μας τα σύννεφα ακουμπούσαν στη γη

Τα βλέπεις ακόμα;

Τα κόκκινα μαγουλά μου

Αιμάτινος επίδεσμος

Τα θυμάσαι;

  ***

Η δική μου Ιθάκη

Θα φτάσουμε στην Ιθάκη

από τους Κύκλωπες θα γλυτώσουμε

της Κίρκης τα μαγικά βότανα τα ξέρουμε

Αφήσαμε την Καλυψώ να κλαίει ,να θρηνεί

Η Ιθάκη όμως μας περιμένει

Ας χάθηκε το καράβι μας στην ομίχλη

θα φυσήξει αγέρας στα κατάρτια μας

Στο ταξίδι μας γεμίσαμε πληγές

είδαμε τους ” εχθρούς μας ντυμένους φίλους”

η Ιθάκη όμως περιμένει

τον Ποσειδώνα θα τον νικήσουμε

θα φτάσουμε στην Ιθάκη

έστω και με σπασμένα κατάρτια

Θα φτάσουμε

____________________________________

Δείτε ακόμα: Άρθρα της Γιώτας Ιωακειμίδου