Στο «ράφι» και η σεξουαλική ζωή των νέων
Γράφει ο Θανάσης Πάνου
Οι λανθασμένες πεποιθήσεις και τα εξωπραγματικά πρότυπα που προωθούν ένα τέλειο σώμα, τέλειο πρόσωπο και σε συνάρτηση με το οικονομικό πρόβλημα δημιουργούν τεράστιο άγχος επίδοσης και φόβο αποτυχίας μπλοκάροντας σεξουαλικά και τους νέους. Πιο ειδικά, αν προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τα πορίσματα των τελευταίων ερευνών για την αύξηση των σεξουαλικών προβλημάτων στους νέους βλέπουμε ότι η άγνοια γύρω από το σεξ αντικαταστάθηκε από λανθασμένες πεποιθήσεις στους νέους από 16 έως 28 ετών. Κύριος λόγος αυτής της αύξησης είναι και η αντίστοιχη αύξηση των μαθησιακών ψυχολογικών προβλημάτων που ακολουθούν τον νέο και μετά την αποφοίτηση του. Παρόλη την εύκολη πρόσβαση στις μεθόδους αντισύλληψης τα πνεύματα του συντηρητισμού θα μπορούσαν να είναι ικανοποιημένα.
Ο Σπαρτιάτικος» τρόπος Ζωής δείχνει ότι κυριαρχεί σε αυτές της ηλικίες που δεν έχουν ολοκληρώσει τις σεξουαλικές επαφές σε ένα μεγάλο ποσοστό. Η απελευθέρωση από ερωτικούς ηθικούς περιορισμούς υπάρχει μόνο στο μυαλό μας και η σεξουαλική επανάσταση έχει πάθει καθίζηση. Συγκριτικά με τις προηγούμενες γενεές η νεολαία έχει μειώσει σημαντικά τον αριθμό των σεξουαλικών επαφών, όταν αυτές υπάρχουν. Το στοιχείο της «πίστης» και η μόνιμη σχέση μεταξύ των συντρόφων, έχουν ανέλθει στην κλίμακα των προτιμήσεων. Τα «παραστρατήματα» είναι σπάνια ή σύντομα και συνήθως ακολουθεί δήλωση μετάνοιας στον/στην σύντροφο και καταγράφονται ως «συναισθηματικά τραυματικές εμπειρίες».
«Παρ’ όλη την εύκολη πρόσβαση στις μεθόδους αντισύλληψης τα πνεύματα του συντηρητισμού θα μπορούσαν να είναι ικανοποιημένα»
Η αύξηση των μονογονεϊκών οικογενειών και των διαζυγίων αποτελεί και την αιτιολογία του νέου που απατά. Η τραυματική εμπειρία του χωρισμού των γονέων στην τρυφερή ηλικία ταράζει την σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο φύλων αλλά και την αυτοπεποίθηση για μια μόνιμη και έμπιστη σχέση. Το «ασθενές» φύλο ξεπερνά κατά πολύ όχι μόνο την συχνότητα των επαφών αλλά και την απόρριψη του συντρόφου όταν δεν τηρεί τους παραδοσιακούς ρόλους και στη σεξουαλική δραστηριότητα. Σοβαρές μεταβολές έχουν συντελεστεί στην ερωτική συμπεριφορά και των ανδρών απέναντι στις συντρόφους τους, και πλέον η ένταση της ερωτικής σχέσης έχει παραχωρήσει την θέση της στην ηρεμία και την ασφάλεια.
Ο αυνανισμός θεωρείται από τους περισσότερους νέους μια «αυτόνομη μορφή σεξουαλικότητας, ισότιμη με την Όμο -και ετεροφυλία- και δεν υπάρχουν τύψεις ή λόγος να κρύβετε απέναντι στο σύντροφο. Η ενοχή και ο συμβιβασμός αλλά και ο ρομαντισμός απουσιάζουν όλο και περισσότερο. Οι ερωτικές ορμές σε αντίθεση από ότι πιστεύεται έχουν μειωθεί σημαντικά και συναγωνίζονται την παλαιότερη άκαμπτη ερωτική ηθική που υποδείκνυε την μια παθιασμένη αγάπη που θα διαρκούσε μία ζωή.
________________________________________________________________
Δείτε ακόμη: «Κοινωνιολογικές Προσεγγίσεις» του Θανάση Πάνου
