«La Education Prohibida: Απαγορευμένη Εκπαίδευση»
Γράφει η Μαρία Αθανασίου
Καλό μήνα φίλοι και φίλες του schooltime.gr! Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και η σημερινή μου ανάρτηση παρεκκλίνει από τον πολιτισμό και ρέπει προς την εκπαίδευση. Θα σας μιλήσω, λοιπόν, για ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ ισπανικής παραγωγής, το «La Education Prohibida” ή την «Απαγορευμένη Εκπαίδευση» στα ελληνικά. Όπως μαρτυρά και ο τίτλος, θέμα του είναι η εκπαίδευση και κατά πόσο οι μαθητές είναι ευτυχισμένοι στο ασφυκτικό περιβάλλον του σχολείου, που μοιάζει περισσότερο εργοστάσιο ή φυλακή.
Μπορεί, λοιπόν, να είναι αποτελεσματικό το σύγχρονο σχολείο, που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, το άγχος, τη βαθμοθηρία, τον έλεγχο της συμπεριφοράς και τη συνεχή αξιολόγηση ; Είναι δυνατόν ν’ ανθίσει η γνώση σ’ένα μέρος όπου οι μαθητές αντιμετωπίζονται ως απλοί αριθμοί και οι εκπαιδευτικοί συμπεριφέρονται ως εκπαιδευτές ; Γιατί δεν εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας ; Γιατί δεν τα αφήνουμε ελεύθερα να πειραματιστούν και να φτάσουν στη γνώση μόνα τους, με άλλα λόγια να γίνουν τα ίδια αρχιτέκτονες της μοίρας τους ; Γιατί δε δίνουμε έμφαση στα συναισθήματα και αδυνατούμε να τους προσφέρουμε απλόχερα την αγάπη και τη στήριξή μας ; Άραγε η εκπαίδευση είναι άρτια χωρίς την Τέχνη ; Σε αυτό το περιβάλλον ο εκπαιδευτικός είναι ευτυχισμένος ή μήπως πρέπει να αναθεωρήσει τις προτεραιότητές του και να επιζητήσει την αυτογνωσία, που θα τον λυτρώσει ; Ποιος είναι ο ρόλος και η ευθύνη των γονιών ; Και τι έχουν να μας πουν τα ίδια τα παιδιά ;
Τι είναι τελικά η «Απαγορευμένη Εκπαίδευση» ; Είναι η εκπαίδευση που όλοι μας απορρίπτουμε κάθε φορά που μένουμε προσηλωμένοι στο δέντρο και χάνουμε το δάσος, που δεν ακούμε τα παιδιά μας και δε δοκιμάζουμε το νέο και το διαφορετικό. Και υπεύθυνοι είμαστε όλοι. Μην το ξεχνάμε!
Μπορεί να διαρκεί πάνω από 2 ώρες, αλλά αξίζει να δείτε αυτό το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ, μιας και μας αφορά όλους – εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Σίγουρα θα ταυτιστείτε με αρκετές απόψεις και ίσως θυμηθείτε ότι κάπως έτσι νιώθατε, όταν ήσασταν νέοι. Ο κορμός του αποτελείται από συνεντεύξεις εκπαιδευτικών στην Ισπανία και στην ισπανόφωνη Αμερική, που ασχολούνται με εναλλακτικές μορφές και δομές εκπαίδευσης, όπως την ολιστική ή τη μοντεσσοριανή εκπαίδευση. Αναζητήστε το στο διαδίκτυο και θα με θυμηθείτε.
______________________________________________
Υ.Γ. Παρεπιμπτόντως αυτή την εβδομάδα προβάλλεται η ταινία «Ο εξαιρετικός κύριος Λαζάρ» στην τηλεόραση, που εστιάζει στην αμφίδρομη και συγχρόνως δυσκολότατη σχέση δασκάλων – μαθητών. Ήταν υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, οπότε δείτε τη. Γλυκόπικρη, όπως κι η ζωή!
