«Αντιμετωπίζοντας τον Θυμό στη Σχέση!» της Μαρίας Αθανασιάδου«Αντιμετωπίζοντας τον Θυμό στη Σχέση!»

horizontal-bar-posts-small
Μαρία Αθανασιάδου 

Γράφει η Μαρία Αθανασιάδου
horizontal-bar-posts-small

Ο Θυμός είναι ένα συναίσθημα αρκετά συνηθισμένο στις ανθρώπινες σχέσεις, πόσο μάλλον στις ερωτικές και συντροφικές. Όταν το ζευγάρι καλείται να επικοινωνήσει τον θυμό και την αναστάτωση του, τότε η ικανότητα για μία αποτελεσματική επικοινωνία περνάει μία φοβερή δοκιμασία. Στη συνέχεια θα παραθέσω κάποια “όπλα”, που θεωρούνται απαγορευμένα να χρησιμοποιηθούν σε στιγμές έντασης και κάποιους κανόνες, που βελτιώνουν την ικανότητα μας για την επίλυση των συγκρούσεων.

Τι πρέπει να αποφεύγετε:
  • Να αποχωρείτε από την σκηνή του καβγά. Φεύγοντας από τον χώρο της συζήτησης, ειδικά εάν δεν έχετε καταλήξει κάπου, είναι σαν να απειλείτε τον/την σύντροφο ότι θα εγκαταλείψετε και την σχέση. Είναι μία κίνηση απαξίωσης, που συμβολικά οδηγεί στην κίνηση του χωρισμού.
  • Να απειλείτε με διαζύγιο. Εάν δεν έχετε αποφασίσει κάτι τέτοιο, αλλά βγαίνει από το στόμα σας πάνω στην ένταση, υποσυνείδητα υπάρχει η πρόθεση εκφοβισμού και όντως είτε τρομοκρατεί τον “αντίπαλο” σας, είτε τον κάνει να αντιδράσει περισσότερο.
  • Να μετατοπίζετε το επίκεντρο του καβγά κάπου αλλού. Αυτό συνήθως το κάνουμε, όταν δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο, για να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και ανασύρουμε αναμνήσεις από το παρελθόν, έτσι ώστε να χρεώσουμε για επιπλέον πράγματα τον συνομιλητή μας.
  • Να κάνετε επίθεση στην προσωπική αξία και στον χαρακτήρα του συντρόφου σας. Αναρωτηθείτε… τσακώνεστε για να βγάλετε μία λύση ή τσακώνεστε για να πληγώσετε τον σύντροφο σας…!! Εάν κάνετε τον τσακωμό έχοντας ως κίνητρο την δεύτερη επιλογή, τότε προφανώς, σας έχει ενεργοποιηθεί κάποιο τραύμα από την παιδική σας ηλικία και σας βγαίνει ασυνείδητα το ένστικτο της αυτοπροστασίας.
  • Να κάνετε επίθεση στην πατρική οικογένεια του συντρόφου. Εάν βάλετε στον θυμό σας και θυμούς προς τους γονείς του συντρόφου, τότε αυτομάτως και ενστικτωδώς ο σύντροφος θα φροντίσει να σας πάει κόντρα, για να προστατέψει το πατρικό οικογενειακό του περιβάλλον.
  • Να αναμειγνύετε και άλλους. Για παράδειγμα: “Το ίδιο πράγμα μου έχει πει για εσένα και ο αδελφός σου…” ή ακόμα χειρότερα όταν βάζετε κάποιο παιδί στην υπόθεση “Δεν συμφωνείς Γιωργάκη μαζί μου, ότι ο μπαμπάς είναι ανεύθυνος;” Τι θα απαντήσει το παιδί σας σε αυτή την περίπτωση ή τι αναμένετε από αυτό; Να μάθετε να κάνετε τους καβγάδες μόνοι σας!
  • Να είστε αμυντικοί. Η άμυνα δεν εξυπηρετεί καθόλου στις συγκρούσεις. Ο σύντροφος μπορεί να νομίζει, ότι δεν τον ακούτε, ότι δεν του δίνετε την πρέπουσα προσοχή και να οδηγηθεί να είναι πιο έντονος και αντιδραστικός απέναντι σας.
  • Να προσποιείστε πως έχετε ηττηθεί. Χρησιμοποιώντας τα δάκρυα και την υποχώρηση, για να αποφύγετε την σύγκρουση, υποτιμάτε αρχικά πολύ τον εαυτό σας, για να μην αναλάβετε να υπερασπιστείτε την άποψη σας. Είναι σαν να φοβάστε τον θυμό και την διαφωνία, γιατί δεν σας είναι εύκολο να αναλάβετε ευθύνες.
Τι είναι καλό να έχετε κατά νου:
  • Να είστε πολύ συγκεκριμένοι περιγράφοντας το πλαίσιο και τους λόγους του εκνευρισμού σας. Μπορεί να σας φαίνεται αστείο, αλλά δεν είναι. Οι πιο έντονοι καβγάδες εντοπίζονται, όταν δεν ξέρει ο ένας και ο άλλος τι τον/την πείραξε.
  • Να περιγράφετε τα συναισθήματα σας. Ο σύντροφος δεν μπορεί εύκολα να μαντέψει τι κρύβετε μέσα στην ψυχή σας. Είναι δύσκολο για πολλά άτομα να εκθέσουν την ευάλωτη πλευρά τους, ότι δηλαδή πίσω από τον θυμό ενδεχομένως να κρύβονται και συναισθήματα απόρριψης ή πόνου. Όταν, όμως, αυτό συμβαίνει χωρίς φόβο, τότε ο σύντροφος θα σας ακούσει με πολύ καλύτερη πρόθεση.
  • Να ζητάτε κάτι συγκεκριμένο. Δεν έχει νόημα να μείνετε μόνο στην γκρίνια και στο παράπονο. Είναι που έχετε να προτείνετε εναλλακτικές λύσεις, για να είστε καλά. Καλό θα ήταν αυτό να συμβαίνει, αφού έχει καταλαγιάσει ο θυμός. Είναι πολύ σημαντικό βήμα, γιατί είναι ένας τρόπος να μην επαναληφθεί αυτό που σας ενοχλεί και ανοίγει δρόμο στη διαπραγμάτευση.
  • Να ανταποκρίνεστε σε αυτά που σας αποκαλύπτει ο/η σύντροφος για τον εαυτό του. Όταν σας ανοίγει ο άλλος την ψυχή του, δεν είναι σωστό να μην τον κοιτάτε στα μάτια και να μην αναγνωρίζετε το μοίρασμα του. Ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε με αυτά που λέει, τουλάχιστον πρέπει να δείξετε ότι είσαστε εκεί, για να ακούσετε. 
  • Να αναλαμβάνετε μέρος της ευθύνης. Ακόμα κι αν αντιδράσετε με υπερβολικό τρόπο, δεν θα ήταν άσχημο να το παραδεχθείτε. Δεν σημαίνει πως ακυρώνετε τις απόψεις σας και τις διαφωνίες σας. 
  • Εάν είσαστε σίγουροι, ότι κάνατε λάθος, να το πείτε. Το “Συγγνώμη” δεν σας μειώνει το κύρος και την ισχύ σας. Ίσα ίσα είναι μία λέξη, που όταν την λέτε και την πιστεύετε 100%, σας δίνει πολλούς πόντους αξίας.
  • Να διατηρείτε την αίσθηση του χιούμορ. Το ότι διαφωνείτε με τον σύντροφο, δεν σημαίνει ότι δεν έχετε το δικαίωμα κατά την διάρκεια της συζήτησης, όταν το αισθανθείτε, να γελάσετε και να συνεπάρετε σε αυτό και τον άλλο/άλλη. Μπορεί να καταλήξετε να γελάτε και οι δύο και να λήξουν όλα μια χαρά.